𝙅𝙪𝙟𝙪𝙩𝙨𝙪 𝙆𝙖𝙞𝙨𝙚𝙣 [QUOTES AND ONE-SHOTS]

°one-shot³²

Characters: Nanami Kento x reader

Warning/Genre: Fluff!

__________《♡》__________

~It's Alright~

Gecenin sessizliği ve ara sıra klavyenin tuşlarından çıkan ses daireyi dolduruyordu. Geç saatlere kadar sessiz olmasına rağmen, Nanami bir şey üzerinde çalışıyordu ve önce senin uyumanı istemişti. Ancak zihnin kaos içindeyken uyumak oldukça zordu.

Düşüncelerinin zihninde karıştığı, sana eziyet ettiği ve uykunu çaldığı o gecelerden biriydi. Kendinden şüphe duyduğun, kendini sorguladığın, gelecekte pek de önemli olmayacak sebeplerden dolayı kendini suçladığın zamanlar oluyordu ve ne yazık ki şuan o zamanlardan biriydi.

Defalarca sağa sola dönmene rağmen rahat bir pozisyon bulamamıştın ve bu da hayal kırıklığının daha da artmasına neden olmuştu.

Oturup başını avuçlarının içinde tutarken homurdandın. Battaniyelerin gıcırdadığını ve derin bir iç çekişini duyan Nanami endişeyle sana bakmak için döndü. Senin sıkıntılı haline tek kaşını kaldırdı ama seni hemen sorgulamadı, onun yerine konuştu.

"Y/n?"

"Hmm?"

Ona bakarken mırıldandın, kollarını açtı ve sarılmak için seni davet etti, bu seni gülümsemişti. Mümkün olduğunca sıkı sarılmak, boynunun kıvrımına saklanmak ve sıcaklığının tadını çıkarmak için vakit kaybetmeden kollarına atladın.

Bir eliyle saçlarını hafifçe okşadı ve diğer eliyle sırtına yatıştırıcı daireler çizdi.

"Bana anlatmak ister misin?"

"Sadece- bilmiyorum- üzgünüm- sadece konuşamam-"

Hızla seni susturdu ve yüzünü omzuna yaslamak için seni geri çekti.

"Sorun değil, sorun değil." Dedi güven vererek ve kollarını vücudunun etrafında sıkılaştırdı.

Kalbi sen kötü hissettiğin için sıkıştı ve şu anda tek istediği senin tüm endişelerini bir şekilde ortadan kaldırmaktı, ama bu mümkün değildi ve yapabileceği tek şey senin yanında kalmak ve sana sunabileceği tüm rahatlık ve şefkati yağdırmaktı.

"Açıklamana gerek yok, sorun değil. Karmaşık ve kasvetli hissetmek sorun değil, hepimizi insan yapan da bu. ” diye fısıldadı ve gözyaşlarını tutmaktan gözlerinin acıdığını hissettin.

Seni omzundan çekip hafifçe yanaklarını kavradı.

"Kontrolünde olmayan şeyler için kendini suçlama ve hata yaptıysan sorun değil, sorun değil." Dedi ve yanaklarından bir damla yaş düştü.

Nanami göz yaşlarını silerken dudaklarında tatlı bir gülümseme belirdi. "Keşke…. Kendini benim gözlerimden görebilseydin, ne kadar takdire şayan ve harika olduğunu bilirdin."

Ona tekrar sarıldın, sen ağlarken o başını okşamaya devam etti.

"Seni seviyorum ve sonsuza kadar seveceğim."

Sakinleşene kadar seni kollarında tuttu ve derin bir uykuya dalana kadar devam etti. Ara sıra hareket ettiğini fark edince, seni yavaşça kaldırmadan önce bilgisayarını çabucak kapattı.

Yavaşça seni yatağa yatırdı ve kollarını sana dolayıp ve şakağına bir öpücük kondurduktan sonra yanına uzandı.

Bazen sevgi dolu bir kucaklaşma ve birkaç güven verici söz, bir insanın etrafını sardığı karanlıktan çıkması için ihtiyaç duyduğu tek şeydir.

__________《♡》__________

°Yazıların yerlerini değiştirdim, bundan sonra ortada olacak. Böyle daha güzel göründü gözüme =)

°Yazım yada çeviri hatam varsa üzgünüm ve oy vermeyi unutmayın lütfen ^_^

°Kendinize iyi bakın, sonraki bölüm görüşürüz, byee♡♡♡