December မနက္ခင္း.....
"ဝွားးးးးး..."
ေ႐ွာင္းပိစိကေလးႏိုးလာၿပီ.....
၁၀ႏွစ္အ႐ြယ္ေ႐ွာင္းပိစိကေလးက မနက္ဆို ၉နာရီေလာက္ပုံမွန္သူ႕ဘာသာ ထတတ္တယ္.....
ႏိုးႏိုးခ်င္း ဆူညံေနတဲ့ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ကေလးေလးက ျပတင္းေပါက္နားကို လွစ္ခနဲအေျပးေလးသြားၾကည့္ေတာ့
ေဘးကပ္ရက္ျခံက လူသစ္ေတြ ေျပာင္းလာတာျမင္ရတယ္....
စပ္စပ္စုစုေနတတ္တဲ့ ကေလးသဘာ၀အရ ေမးေလးေထာက္လို႔ မ်က္လုံးေလးပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ၾကည့္ေနမိတယ္
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ သူ႕ခမ်ာ မ်က္ႏွာ မသစ္ရေသးမွန္း သတိရသြားတယ္ထင္တယ္
ကိုယ့္ေခါင္းေလးကို ခပ္သာသာေလး ႐ိုက္လို႔
ပြစိ ပြစိ ေရ႐ြတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားေတာ့တယ္.....
"မာမားေရ...."
ေအာ္ေခၚရင္း ေလွကားကေန ေျပးဆင္းလာတဲ့ ေ႐ွာင္းပိစိေလးက ေအာက္ေျခနားေလးေရာက္ေတာ့ ရပ္သြားတယ္
"အြန္ ဘယ္သူပါလိမ့္"
ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္လို႔ Tom&Jerryကို ၾကည့္ေနတဲ့ သူနဲ႔႐ြယ္တူေလာက္႐ွိမည့္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေတြနဲ႔ ကေလးေလးကိုျမင္ေတာ့ ေခါင္းမွာ question markကေလးေပၚလာတယ္.....
သူ႕ကို တစ္ခ်က္သာလွည့္ၾကည့္ၿပီး မရယ္မျပဳံး ခပ္တည္တည္ မ်က္ႏွာေဘးေလးနဲ႔ အဝါေရာင္ ဆြယ္တာကေလး၀တ္လို႔ထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက တကယ့္ အေခ်ကေလး....
"ပိစိေလးေရ မား ဒီမွာ"
"မာမားးး"
ေ႐ွာင္းပိစိလည္း ေ႐ွာင္းမားအသံၾကားေရာ အသံၾကားရာ မီးဖိုေခ်ာင္ဆီေျပး၀င္သြားလိုက္ေတာ့တယ္ သူမာမားကို ေမးၾကည့္ရမယ္ေလ
"မာမား မာမား... ဟို..အေ႐ွ႕က ကေလးေလးက ဘယ္သူလဲ"
"ေအာ္ ေဘးအိမ္ကကေလးေလ...သားရဲ႕ ပစၥည္းအေ႐ႊ႕အျပဳေတြနဲ႔ ကေလးခိုက္မိမွာစိုးလို႔ မာမားေခၚထားလိုက္တာ "
"ေအာ္"
လူႀကီးေလးလို ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ေ႐ွာင္းပိစိရယ္ပါ
