birkaç gün sonra
Evet haklıydı....
Birkaç gündür yarım saatte bir geliyordu odanın içinde beş dakika bana bakıyor, sonra yaklaşıyordu. Ben uzaklaşınca gidiyordu. Güzel diyemeyeceğim günlerdi
Bunları uyanırken düşündüm. Uyanınca bu sefer kendimi onun kucağında buldum.
-Sen ne yapıyorsun! Bırak beni sapık!
-Ssshhhh...
Fazla cesur ve fazla güçlüydü. Onun gibileri sevmiyorum ama o bende tuhaf bir his bıraktı. Beni bıraktı , sarıldı , ve gitti...
bir gün sonra
Artık sarılması tuhaf gelmiyordu. Başta onu görmek bile sinirlenmeme neden olurken şimdi sabırla gelmesini bekliyorum ve gelince mutluluğum yüzümden okunuyor. Beni mutlu görünce o da gülüyor. Yine odaya giriyor işte. Elinde...
Gözlerime inanamadım. Elinde kırmızı güller vardı. Onları bana doğrulttu. Üzerinde 'seni seviyorum kız arkadaşım olur musun?' yazısı... Yüzünde masum bakış...
-Lütfen kabul et.
-B-ben...
-Anlıyorum istemiyorsun...
Var gücümle ona sarıldım. Oda sarıldı.
-Neden ağlıyorsun
-Evcilleştim değil mi?
-Kimsenin sana öyle demesine izin vermem.
-Beni babamın vereceği para için seviyorsun değil mi?
-Duymamış olayım.
-Beni neden seviyorsun?
-Senin çok iyi bir kız olacağın söyleniliyordu ve içindeki iyilik beni büyülemişti. sarıldım
-Teşekkür ederim...
