Uyanıyordum. Alarm çalıyordu. Buradaki hayata alışmıştım ve Ovrel 'imi çok özledim. Normalde odamda kalır, duruş çalışır, bazen dışarıya yürüyüşe çıkardım. Korumalarla. Çünkü arada çalılıklarda dürbün görüyorum ve yakalanılıyorlar.
Her neyse bugün diğer günlerin önemi yok, bugün Ovrel 'ıma kavuşacağım. Kolej başlıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abartısız ve güzel, Ovrel kesin beğenecek. İşte hazırım . Kapıda beni bekleyen korumayla yürümeye başladık . limuzine bindim. Siyah camlar. Okula gidene kadar Ovrel 'i düşündüm. Girişte beni bekliyordu. Beni görünce kaş göz hareketleriyle içeride buluşalım dedi. İçeri girince beni havaya kaldırıp etrafında döndürdü, buna bayılıyorum.
-Aşkım seni çok özledim.
-Ben de seni. dedim.
-Şansa bak aynı sırada oturuyoruz .
-Evet kesin şanstandır. dedim ve gülerek ona baktım.
-Ee aşkım surlar arkasında ne yapıyorsun
-Asl-
- A dur sana önce bunu vermeliyim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Benim küçük kelebeğime küçük bir hediye.
-Şimdi mutluluktan ağlayacağım. Gel buraya Ovrel.
*Sarılır*
Zil çaldı
-Derse geç kalacağız. dedi.
-Ben varken asla. Koşalım.
Ondan daha hızlıydım. Kolunu tutup çektim ve yetiştik.
