KURTARICI KURT

Kız Kardeş

MultiMedia: Esin( Derin'in kız kardeşi)
................
ÇÇok sinirlenmiştim. Benden bunu nasıl saklarlar. Ne kadar orda öylece durdum bilmiyorum ama artık kalkmam gerektiğini anlayıp kafamı kaldırdım. Karşımdaki aynada kendimi görünce şaşkınlıkla ne yapacağımı bilemedim. Gözlerim... Kıpkırmızıydı... Kan kırmızısı. Sonra gözlerim kararmaya başladı.
----Karşımda bana çooook benzeyen bir kız vardı
"Sen kimsin"dedim.
"Ben senim." Dedi.
"Ben kimim?"diye sordum karşımdaki yansımama.
"Sen alfasın"dedi yansımam. O ne demek
"Bunun ne anlama geldiğini bilmiyorum"dedim. Yansımam değişti ve bana benzeyen bir kadın çıktı.
"Sen bizim türümüzün en güçlüsüsün."dedi
"Sizin türünüz ne?"diye bağırdım. Artık sinirleniyordum. Yansıma değişip küçük bir kız çıktı
"Biz kurtlarız"dedi. Sonra birden heryer aydınlandı. "Uyan Derin, uyan" bu ses nerden geldi yahu."hadi aç gözlerini" zaten açık gözlerim. ----
Gözlerimi açtığımda karşımda bugünkü çocuk vardı. Bunun burda ne işi var ya.
"Senin burda ne işin var?" Dedim.
"Her şeyi sana anlatmaya geldim."dedi. Herşey nedemek?
"Her şey?"dedim
"Bak biz kurtlarız. Kurtadamlar. Sen 2 veya 3 yaşında iken kötü taraf seninle ilgili olan kehaneti öğrendi.-"sözünü kestim.
"Kehanet ne peki?"dedim
"Büyüyünce en güçlü alfa olacaktın. Ve kötülerin kralı güçten başka bir şey istemez."dedi.
"Alfanın anlamını biliyorsun dimi?"dedi
"Daha demin rüyamda görmüştüm"dedim
"Rüyan mı? Ne rüyası?"dedi endişe ile. Ona rüyamı anlattım
"Ailen sana ulaşmaya çalışıyor. Kurtlarda. Kendi kurt benliğini hissetmek zorundasın."dedi
"Nasıl yapıcam bilmiyorum."dedim
"İçinde şuan öfke varmı? Yada daha başka bi-"diyecekken
"Öfke"dedim.
"Tamam şimdi o öfkeye odaklan"dedi.
"Ya durduramazsam?"dedim
"Sen alfasın. Bunu başarabilirsin" dedi. İçimdeki aileme olan öfkeyi serbest bıraktım. Öfkeyi iliklerime kadar hissetmeye başladım. Köpek dişlerim sızlamaya başladı. Boğazımdan bir hırlama yükseldi. Sonra patilerimi hissettim. Gözlerim açtım. Ve ulumaya başladım. Önüme bakınca çocuğunda gözlerinin sarı olduğunu gördüm. Ve sonra oda benim gibi kurt oldu
"Aferin Derin başardın. Hatta beni bile sen dönüştürdün."dedi
"Nasıl yani?"dedim şaşkınca
"Sen en büyük alfasın. Beni dönüştürebilirsin"dedi.
"Şey bu arada ben Rüzgar "diye ekledi. Ismi de güzelmiş heee.
"Benimkini biliyorsun zaten"dedim
"Gözlerin... Hiç bu kadar kırmızısını görmedim."dedi şaşkınca.
"Nasıl yani sen hiç alfa görmedin mi?"dedim.
"Hayır. Yani evet. Yani hayır. Öff alfa gördüm ama hepsi koyu turuncu gözlüydü. Seninkisi kan kırmızısı."dedi. Bende arkamı dönüp aynaya baktım ve haklı olduĝunu farkettim. Gözlerim kan kırmızısıydı. Şaşkınca bakmaya devam ederken Rüzgar
"Bence artık dönüşmeliyiz"dedi
"Peki"dedim.
"Odaklan. Sadece odaklan. Içindeki insanlığa odaklan."dedi.
Hadi Derin. Odaklan. Yapabilirsin. Başarabilirsin. Rüzgar'ın dediĝini yapmaya çalıştım. Gözlerimi açtım ve aynaya baktım. Eski halime dönmememiştim.
"Noluyor Rüzgar?"dedim
"Içindeki öfkeyi durduramıyorsun. Sakinleşmen lazım"dedi
Haklıydı... Içimdeki öfkeyi susturamıyorum. Aileme yani üvey aileme olan öfkem susmuyordu. Sakinleş Derin. dedim içimden. Öfkem yavaş yavaş dinmeye başlamıştı. gözlerimi açıp aynaya baktığımda insan olduğumu gördüm. İçimde çok büyük bir boşluk vardı. ailem dediğim insanlar... Ağlamaya başladığımı bile elime damlayan göz yaşı ile farkettim.

"gerçek ailem kim?"diye sordum Rüzgar'a

"kral ve kraliçe"dedi.Nee. Rüzgar'a faltaşı gibi açılmış gözlerle bakarken o gülümsedi sadece.

"benim gitmem lazım. Ha bir de o çizdiğin resim normal değil. Kötü tarafın cadıları sen kurtlar hakkında hiç bir bilgi alma diye büyü yapıyor. Demek ki senin düşündüğümüzden de güçlüsün. Ve birde acı seni insan yapar. Unutma"dedi ve göz kırptı. Oyşşş yerim seni. Rüzgar'a gülümseyip kapıya kadar eşlik ettim. evden uzaklaştığında yatak odasına gidip yerdeki kağıtlarımı aldım. Odama geçip montumu aldım. aşağı inip spor ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Kapıyı açtığımda karşımda annem ve babamı gördüm. Onlara gülümseyip elimdeki kağıtları onlara uzattım