SELJA

ㆁ1ㆁ

31 Temmuz 2000

Anlatmak ve anlaşılmak çok isterdim...

Elime verilen belgeyi doldurmam ve vermem gerekiyordu heyecan ve biraz korku içinde doldurduğum belgeyi karşımdaki yüze uzatan ellerim titriyordu. Bana "İçeri geçe bilirsiniz."dediğinde heyecandan ölmek üzere adımlarımı dediği yöne doğru çevirip ilerledim. İçeri girdiğimde bütün gözler üzerimdeydi bu heyecanımı artırırken dedikleri gibi yaparak şarkı söyledim. Sonuçlarının ne olacağını bilmeden...

UZUN BİR ZAMAN SONRA

Büyük heyecanım her geçen gün azalıyor ve yok olmaya başlıyordu çünkü haber yoktu. Ailem beni buraya okumam için göndermişti ama ben idol olup bütün kpop alemini değiştirecektim.

. . .

Sabah kahvaltımdan sonra okula gitmeye hazırlanırken telefonum çalmıştı kesin annem arıyordu hazırlandın mı diye. Elime telefonu bıkkınlık ile aldığımda yabancı numara görmem ile şaşırmış bir o kadarda heyecanlanmıştım. Bekletmeden telefonu açtığımda kaç gündür beklediğim cevap gelmişti stajyer olabilecektim. Bu...bu...inanılmazdı anında üstüme günlük kıyafet giyip şirketin yolunu tuttum.

. . .

24 Aralık 2004

Herşeye alışmıştım. Ne gibi derseniz. Bağırışlar gibi, baskılar gibi... Ama daha yeni farkında olduğumuz dünya sürprizlerle geliyor. Beklenmedik anda beklenmedik şeyler olur. Misal geçen hafta aylık ses düzeyinde yanlış yaptığım için iki katı ders almam gibi. Bir başarın ile tavana ulaşamazken bir yanlışta tabana düşersin o yüzden başarı önemlidir yani... Başkaları için... Ne yapsa yaranamayan ben için değil.

Mutluydum artık fazla bağırış fazla baskı yoktu. Aslında garipti garip olmasında sizin için garipti.

26 Aralık 2004

Garip olmasının nedenini anlamıştım ama bu...bu... Biraz ağırdı. Biraz değil baya ağırdı hakaretler kabul edilir cezalar kabul edilir ama bedenimin kirlenmesi kabul edilir olamaz ve olmamalı o yüzden kendimi savunmam gerek...

28 Aralık 2004

Karşımda bana şaşkın gözler ile bakan dans hocam "ciddi misin?"diye sorduğunda başımı sallamak ile yetindim."zannet miyorum? Yalan söylüyorsun!?!" Söylediğim herşey doğruydu evet en gözde öğrencisi bana tecavüz etmişti. "Gerçek hepsi!" Demiştim sinirle yediğim tokat ile sürüklenmem bir olmuştu Pd nin odasına geldiğimizde bize bakarak."Ne oldu?" Dedi "Bu.bu.Kız yalan söylüyor."dedi dans hocam. Karşılık olarakda cevap verdi Pd'm"ne konuda?"hiç beklemeden söyledi dans öğretmenim"Gözde öğrencinin ona tecavüz ettiğini söylüyor." Zaten her an beni kovmak için yer arayan Pd yerini bulmuştu "peki belgeleri hazırlayın sende eşyalarını topla. Burayla ilişiğin tamamen kesilmiştir Kim Sel-Ja! "

Ve yaka paça atılmıştım şirketten... Daha doğrusu hayallerimden...

1 Ocak 2005

"Merhaba yeni yıl... Ben dayanamıyorum. Yada hayat dayanılmaz. Hayallerim için çizdiğim bu yolda bir çok kişiyi kandırdım evet bunu yaptım eğer şu an şirkette olsaydım annem beni aradığında onlara haberi verirdim."

Karşımdaki havai fişeklere bakarak göz yaşlarımı döküyordum. Saat on iki olmuştu herkes eğlenirken ben ağlıyordum.

"Üzgünüm yeni yıl Seninle devam edemem ben hayallerimin peşindeyim." Derin bir iç çekmiştim. "Ama göreceksiniz! Benden aldığınız hayatı kimse yaşayamayacak! Herkesten intikamımı alıcam! Sizin dünyaya yayacağınız kpopun sonunu getiricem!" diyerek huzurla han nehrine atladım derinlere dalarken son anlarımın keyfini çıkartıyordum...

. . .

"Hadi arkadaşlar hadi! Çabuk olun! Makyaj ekibi tamamlandı mi işiniz?!" Bu gün Super Junior grubu çıkış yapacaktı. Makyajları tamamlanmıştı. Ve sahneye çıkmaya hazırdılar. Konser alanında az da olsa hatırı sayılır izleyici vardı.

Üyeler tek tek sahneye çıktı. Şarkılarını söylemeye başladılar...

Günün sonunda

Üyeler kaldıkları evlerine gelmişlerdi. Hepsi çok mutluydu. 5 yıllık stajın sonunda hayal ettikleri çıkışları gerçekleşmişti. Ve o kadar beğenilmişlerdi ki...

Menajerleri ve şirket çalışanları ile küçük bir parti vereceklerdi. Bütün hepsi bir otele gelmişti. Şirketin sahibi otelde güzel bir suit oda tutmuştu. Tabi ki maliyeti en düşük olan odayı...

Hepsi içeriye geçip koltuklara oturmuştu. Menajer otel çalışanlarına içecek ve meyve tabağı getirmesini söylemişti. Onlar sohbet ederken çalışanlar da servise başlamıştı. Hepsinde maske ve bone vardı. Ellerinde ise eldiven.

Servis yapılırken Eunhyuk lavaboya gitmişti. Bir kaç dakika sonra çalışanlar servisi bitirmiş, gitmek üzereydiler. Tam son kişi kapıdan çıkarken Eunhyuk lavabodan çıktı. Çalışan kadında bir gariplik sezmişti.

"Pardon bakar mısınız?" Dediğinde kadın çalışan panik olmuştu...

Selamlarrrr, nasılsınız?

Bu bölüm Meryem ile ortak yazdık, umarım beğenirsiniz...

İlk bölüm olduğu için kısa tutmak istedik, çünkü yepyeni bir kitap olduğu için şuanlık fazla oy ve yorum almaz. Kısaca değer görmez.

Ama wattpadde olmayan bir kurgu ile geldik. Umarım değer görür...

Ve lütfen desteğinizi esirgemeyin.🙏

Neyse sizleri seviyorum. ✨
I purple you💜. ~L

Kurgu biraz korkutucu olabilir ayrıca değişik.

Umarım beğenirsiniz.

Olan olmayan herkesi seviyorum ve M💜RLUYORUM ~M(Meryem)

(657 kelime)