ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 8.

Μόλις ξύπνησε,προσπάθησε να σηκωθεί αμέσως από το κρεβάτι  αλλά το κεφάλι του ήταν ασήκωτο. Η υγρασία είχε τυλίξει όλο του το σώμα και τα ρούχα του ήταν μούσκεμα από τους εφιάλτες.
Η προηγούμενη νύχτα για τον Τζέιμς ήταν η μεγαλύτερη της ζωής του. Το πρόσωπο της Άνν δεν έφευγε από το μυαλό του. Δεν ήταν θυμωμένος μόνο για αυτά που έγιναν αλλά και για αυτά που ένιωθε. Θυμόταν τα χείλη της που μύριζαν  τριαντάφυλλο και την ίδια στιγμή τα αγκάθια τους ράγιζαν την καρδιά του. Θυμόταν πως κατηφόριζαν οι καμπύλες της και η συνείδησή του πάλευε με τις ορμές του. Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να θάψει τις ιδιαίτερες  στιγμές που έζησαν σε εκείνο το γραφείο αλλά αυτές άνθισαν όλο και περισσότερο.
Εκλεισε τα μάτια και η οθόνη του μυαλού του γέμισε ξανά με τις χθεσινές εικόνες. Ξαφνικά άκουσε βήματα απ έξω και μετά την πόρτα να ανοίγει.
«Σήκω έχουμε δουλειά.Σε περιμένω στο γραφείο μου. » τον διέταξε ο Αντόνιο και έκανε στροφή να φύγει.
«Τι δουλειά. Μόλις άνοιξα τα μάτια μου. Έχει σχέση με τα χθεσινά;»
«Και πολύ μάλιστα.»
Σε χρόνο μηδέν σηκώθηκε απο το κρεβάτι του και  ξεχνώντας το πονοκέφαλο τον ακολούθησε.
«Τι έμαθες;»
« Καλύτερα να σου δείξω.» του απάντησε και κάθισε στο γραφείο του.
«Λοιπόν στις δέκα το πρωί έστειλε ο Μιγκέλ αυτό το μήνυμα στο κινητό.»
Ο Τζέιμς του άρπαξε το κινητό από τα χέρια και άρχισε να διαβάζει το περιεχόμενο.  "Αντόνιο κάποιος μπήκε στο μαγαζί. Το παράξενο είναι ότι έκλεψαν μόνο το καταγραφικό. Σε πήρα αλλά δεν το σήκωσες. Πάρε με μόλις μπορέσεις."
« Τι είναι πάλι τούτο;» ρώτησε ο Τζέιμς και γύρισε την οθόνη προς την μεριά του για να ξανά διαβάσει το μήνυμα.
Ο Αντόνιο κούνησε το κεφάλι αρνητικά.
«Δεν ξέρω. Τον πήρα στο κινητό αλλά το έχει κλειστό. Τηλεφώνησα στο μαγαζί  αλλα μου είπαν ότι λείπει. Τώρα θέλω να είσαι λίγο ψύχραιμος. Θα δεις  ένα άλλο  παράξενο gmail .Μου το έστειλαν οκτώ η ώρα το πρωί.Άκου τι λέει. " Έχουμε  την αδερφούλα  σου. Αν  θες να την ξαναδείς ετοίμασε την Φoρμουλα   της μητέρας σου και το δικό σου Dvd . Χαιρετίσματα στην νταντά σου. Έχει πολύ ωραίο όνομα χα χα.". » Τελειώνοντας το διάβασμα ο Αντόνιο του έδειξε και μια φωτογραφία της Άνν που του είχαν στείλει.
Ο Τζέιμς παρακολουθούσε τον Αντόνιο και προσπαθούσε να είναι ήρεμος για να ενώσει τα κομμάτια. Αλλά μόλις είδε στην φωτογραφία, την Άνν δεμένη σε μια καρέκλα η ψυχραιμία του απέκτησε φτερά και εξαφανίστηκε. Άρχισε να χτυπάει τον τοίχο με τις γροθιές του, λες και ήταν σάκος του μποξ. Ο Αντόνιο σηκώθηκε τρομαγμένος και προσπάθησε να τον σταματήσει.
«Σταματά. Μην τραυματίζεις τα χέρια σου. Θα σου χρειαστούν πίστεψέ με. Ηρέμησε..»του φώναξε και τον έσπρωξε μακριά από τον τοίχο.Ο Τζέιμς κατάλαβε τι εννοούσε και πήρε μια βαθιά ανάσα. Θυμήθηκε τα λόγια του πατέρα του πάνω στην προπόνηση. "Μην αφήνεις ποτέ να σε νικήσουν ο θυμός και ο φόβος γιατί την ίδια στιγμή χαρίζεις την νίκη στον αντίπαλο. Η ψυχραιμία είναι το καλύτερο όπλο. Μόνο έτσι μπορείς να σκεφτείς την επόμενη κίνηση."
Έκανε νόημα στον Αντόνιο, να καθίσει στην θέση του. Έριξε μια ματιά στα χέρια του, και  κούνησε το κεφάλι .  Άνοιξε το στόμα του, ρούφηξε όσο περισσότερο οξυγόνο μπορούσε και μετά έβγαλε απέξω όλο τον αέρα.
«Λοιπόν ας τα πάρουμε απ την αρχή. Κάποιοι έχουν τις εικόνες από τις κάμερες. Εδώ όμως γράφει έχουμε την αδερφούλα σου.Εσυ ήσουν κάτω στο μπάρ και παρακολουθούσες τα πάντα.  Αν η  Άνν έβγαινε από την κεντρική πόρτα θα την είχες δεί. Άρα κατέβηκε από την πίσω είσοδο. Οπότε οι κάμερες δεν τράβηξαν την στιγμή της απαγωγής.»
Ο Αντόνιο δεν μίλησε για λιγο. Καθισε δίπλα του και τράβηξε ένα χαρτί Α4 από τον εκτυπωτή του. Του έκανε νόημα με τα μάτια δείχνοντας τους στυλούς δίπλα του. Μόλις ο Τζέιμς του έδωσε ένα κόκκινο  το έβαλε στο στόμα και άρχισε να δαγκώνει νευρικά το κουμπί του.
«Τι σκέφτεσαι;»
«Και πάλι κάτι δεν μου κολλάει. Την έψαχναν πολύ ώρα κάτω, μέχρι τη στιγμή που εγώ ανέβηκα πάνω για να την βρω. Μαζί τους παντός δεν έφυγε.»
«Είπες ότι κάποιος τους πήρε τηλέφωνο. Μπορεί να ήταν εκείνη;»
«Μπορεί. Λοιπόν...Οτι τους έχουμε μπερδέψει λόγο ταυτότητας,αυτο είναι σίγουρο. Αλλά πως μας βρήκαν μετά από τόσα χρόνια; Γιατί τώρα;» ρώτησε γράφοντας τα ονόματα όλων στο χαρτί.
« Το Ινστιτούτο έχει το όνομα της μητέρας μου. Λογικά έκαναν έρευνες. Εγώ για εκείνους είμαι ο γιος της νταντάς και εσύ αυτός που ψάχνουν. Περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να με εκβιάζουν. Να σε εκβιάσουν δηλαδή. Και αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύεις. Αυτό δεν έπρεπε να το κάνουν οι γονείς μας. Καλά ο πατέρας μου αλλά η Άντρια πως δεν το σκέφτηκε αυτό;» τον ρώτησε ο Τζέιμς με ένα ένοχο βλέμμα γραμμένο στο πρόσωπό του.
«Κάνεις από τους δύο δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η Άνν θα γύρναγε πίσω για την κούκλα της. Έπειτα δεν έχω καν το όνομα σου.Μην λες χαζά. Λοιπόν έχουμε και λέμε. Την μητέρα μου δεν την γνώρισε κανένας αλλά μου έχεις πει ότι η Άνν εκείνη την ημέρα φώναζε το όνομα της. Οπότε έχουν μόνο ένα όνομα. Ναι, συμφωνώ ότι παρακολουθούσαν εσένα στην αρχή. Μετά εσύ τους κατευθύνες στην μητέρα μου και εκείνη με την σειρά της σε εμένα. Αυτό που δεν μου κολλάει είναι γιατί ο δολοφόνος του πατέρα σου  σε εκβιάζει με την Άνν; Κάτι άλλο συμβαίνει είμαι σίγουρος. Υπαρχει περίπτωση οι εχθροί σου να είναι δύο και όχι ένα;» τον ρώτησε ο Αντόνιο συνεχίζοντας να κρατάει σημειώσεις.
Γνωρίζοντας καλά τον Αντόνιο ο Τζέιμς για μια στιγμή φοβήθηκε τις σκέψεις του. Ήξερε ότι εκείνος ήταν απο  τους καλύτερους δικηγόρους  της χώρας και οι ερωτήσεις του πάντα είχαν μια βάση.
« Εκτός και αν είναι αυτός ο Μανουέλ.»
«Α για σου. Κοίτα να δεις. Αν χθες απήγαγαν την Ανν, έχεις δύο εχθρούς .Ο ένας είναι ο Άλεν και ο άλλος είναι αυτός ο Μαξ που είναι εχθρός του εχθρού σου. Αν η Άνν έφυγε μαζί με τους μπράβους της ,έχεις μόνο έναν και αυτό σημαίνει ότι η Άνν δεν  κινδυνεύει και τόσο. Εκείνος την μεγάλωσε. Νομίζει ότι είναι κόρη του.Εκτός και αν έκανε και εκείνος το DNA και βεβαιώθηκε ότι δεν είναι δικό του παιδί. Μήπως όντος είναι αδερ...»
«Μη το λες σε παρακαλώ.»τον διέκοψε βάζοντας απαρηγόρητος τα χέρια στο στο πρόσωπό του. Χιλιάδες σκέψεις βομβάρδισαν το μυαλό του.
«Και μόνο που το λες μου ανεβαίνει τι αίμα στο κεφάλι. Λυπήσου με.»
« Οκ. Λοιπόν...Απο τι ξέρω, ο πατέρας σου μάλωνε με τον Άλεν, μόνο για την Άνν. Ο Μαξ όμως μίλαγε με  τον Εμανουέλ για την Φόρμουλα. Χθες κάποιος χρειάστηκε οπωσδήποτε το καταγραφικό.Και σήμερα μας απειλούν με τη ζωή της. Αυτό σημαίνει ότι, οι και οι δύο θέλουν την Φόρμουλα η ο ένας την Άνν και ο άλλος την Φόρμουλα.»
« Συμφωνώ και οι δύο ψάχνουν την Φόρμουλα.Εγώ όμως από τον πατέρα της Άνν κινδυνεύω όχι από τον Μαξ.»
«Και ο πατέρας σου,από τι λέει η μάνα μου, φοβόταν τον Εμανουέλ. Και ο Μαξ δουλεύει για εκείνον. Την Άνν την απήγαγε ο Εμανουέλ όχι ο  Άλεν αδερφέ. Στο υπογράφω.Αλλα γιατί τώρα;»
«Δεν ξέρω. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι συμπτώσεις.Και μαζεύτηκαν πολλές. Ποιός ήξερε ότι θα πηγαίναμε εκεί; Γιατί δεν μπορούσαμε τόσα χρόνια να βρούμε την Άνν; Και γιατί η Ανν βρέθηκε ακριβώς στο κλάμπ που ήμασταν εμείς;»
« Πολύ καλές ερωτήσεις! Ας τις αναλύσουμε. Πρώτη. Κανείς δεν ήξερε. Ποτέ δεν ενημερώνω αν θέλω να πάω κάπου. Πάντα ο Μιγκέλ έχει ένα άδειο τραπέζι για τους φίλους.Και να μην ξεχνάμε ότι εκείνος, είναι και κολλητός μου φίλος.Παει αυτή η ερώτηση απορρίπτεται. Δεύτερη ερώτηση. Πιστεύω ότι η Άνν κυκλοφορεί με άλλη ταυτότητα. Αποκλείεται να έχει δηλωθεί σε οποιοδήποτε  Δημαρχείο  με τα αληθινά στοιχεία. Θα την είχαμε βρει αμέσως. Γιατί όμως μας είπε το αληθινό της όνομα; Η μόνη λογική απάντηση θα ήταν: Εκτός και αν εκείνη δεν ζει στην Ισπανία. Τρίτη ερώτηση. Ε αν είναι μια πληρωμένη γκόμενα που παριστάνει την Άνν θα την έψαχναν τόσο πολύ; Θα κυκλοφορούσε με τόσους μπράβους; Και πάνω απ' όλα θα ήταν και παρθένα αυτή η πληρωμένη γκόμενα; Όπως βλέπεις καμιά φορά πρέπει όντως να πιστεύεις στις συμπτώσεις. Όχι σε όλα αλλά μερικά φωναζουν και πρέπει να τις δεις ψύχραιμα.»
Ο Τζέιμς τον άκουγε προσεκτικά χωρίς να χάσει ούτε μια λέξη από αυτά που του είπε ο αδερφός του. Όλα  είχαν μια λογική.Και να ήθελε δεν μπορούσε να τον αμφισβητήσει σε αυτές τις αναλύσεις. Ο περιζήτητος  δικηγόρος Έλτον Λούγο δεν έπεφτε σχεδόν ποτέ έξω.