Business Contract

1

"Ladies and Gentlemen, we have just landed at Ninoy Aquino International Airlines. Philippine Airlines welcomes you to Manila..."

Kasabay sa paglanding ng eroplano ang pagbuntong hininga ni Lianne.

After ten years nagkaroon sya ng lakas ng loob umuwi sa sinilangang bansa, kahit sa katunayan niyan ay kung hindi lamang para sa kanyang Lolo'y wala na siyang balak pang bumalik rito, dahil sa naaalala lamang nya ang mga masasakit na pang-yayari nung kabataan nya na sampung taon niyang pilit na ibinabaon sa limot.

I'm home. Sintemyento nya sa sarile, habang nakatunghay sa katabing bintana at pinapanood ang pagbaba ng eroplano.

Wala siyang inaasahang susundo sa kanya ngunit sa kabila nuon ay sinuri nya parin ang arrival area, may iilang mga sundong naghihintay na ruon. Ngunit tanging mainit na panahon ang sumalubong sa kanya, kahit ala's otso pasado palang ng umaga.

Nang pasakay na sya ng taxi ay bigla syang naka receive ng text mula sa kuya nyang si Liam, matagal na itong naka base sa Pinas, dahil dito nito pinursue ang pagdo-doctor nito. Nagtataka man siya kung paano nalaman nang binata ang kanyang numero ay nagpasya siyang replayan ito, ngunit nang pipindutin na niya ang sent button ay sakto namang pagtawag nito.

Nag-aatubiling sinagot nya ang tawag.

"Hello, Liam?" Sambit nya rito

"I'm right around the corner, Lia. Just wait." Sagot nito sa kabilang linya. Hindi pa man sya nakakasagot ay pinatayan na sya nito. Awtomatikong napataas ang kanyang kilay habang ilang saglit pang nakatingin lamang siya sa aparatong hawak, bago humingi ng paumanhin sa driver ng taxi.

Ilang saglit pa ang lumipas ay may humintong Fortuner na puti sa kanyang harap. Iniluwa mula sa driver seat ang pigura ng kanyang kuya Liam masaya itong humarap sa kanya, she smile sweetly as she wait for him to reach her.

Wala parin itong pinagbago, mukhang lalo lamang itong gumwapo. His in his mid 20's, ilang buwan lang ang pagitan nila kaya hindi niya ito madalas natatawag na kuya, pero makikita ang maturity sa anyo nito, may maaaninag mang eye bags sa mga mata nito ay hindi naman iyon gaanong nakaapekto sa kakisigan nito, ang kapansin-pansin ay ang subrang pag-aalaga nito sa sarili, his body is well built.

"Let me guess. Mom told you I was coming to visit." Bungad agad nya sa kuya ng makalapit na ito sa kanya. He confirmed it with his charming laugh while nodding his head dahilan para mapailing nalamang siya, maya-maya pa ay kinuha nito ang luggage nya at inilagay sa back seat bago siya inayang sumakay.

Hindi na sya magtataka na alam nang kuya nya ang bawat kibot nya, na kahit matagal na itong humiwalay sa kanila ay wala itong napapalampas na balita tungkol sa kanila, dahil narin sa mapagmahal nilang Ina.

▪︎▪︎▪︎

Dinala siya ng kanyang kuya sa hindi kalauyang restaurant upang kumain, as they enjoy their brunch Lianne received a call from their Parents in New York, probably to confirm if she is really safe and sound, alam nyang hindi talaga mapanatag ang mga ito sa pag-uwi nya at hindi naman niya ito masisisi kung baket ganoon nalamang ang pag-aalala nila para sa kanya. When she decided to go back in the country tumutol ang mga ito, they tried to convince her not to go, pero hindi talaga sya nagpapigil, she needs to be in here for her lolo. Even just for a little while. kaya in the end they supported her.

Maya maya pa ay they insisted that she stay in her kuya Liam's condo since wala rin naman syang makakasama sa bahay nila sa Taguig. Hindi na sya nakipag-talo pa sa mga ito upang kahit papaano'y mapanatag narin ang magulang. Kilala nya ang parents nya, sa sampung taong nasa poder siya nang mga ito ay labis nalang ang pag-aalala nila sa kanya.

---

"When do you plan to visit the Montero's, they probably know by now that your back." Usisa ni Liam sa kapatid, habang nasa byahe sila patungo sa condo.

Namayani ang katahimikan sa buong kotse, biglang bumangon ng kirot sa dibdib si Lianne, umahon ang halo-halong hinanakit na sampung taon niyang pilit itinatago para sa totoong pamilya.

The truth is, ang kinikilala nyang mga magulang na nasa New York ngayon at si Liam na tumatayong kuya nya ay Tito, tita at Pinsan nya, sa side ng totoong Ama. Kambal ang kinikilala niyang Ama at ang kanyang biological father.

She became part of their family when she choose to board the plane with them 10 years ago. She is still a Montero, but she is living with her Aunt and Uncle, but they treated her as if she was their own, and that is something she wouldn't trade for anything less. Her family tree was a total mess, since the day her biological mother died.

"I don't plan to visit them, I am here for Lolo Arnello." walang amor na sagot nya rito. she didn't even bother to conceal her emotion, the pain is written all over her face.

Kasalukuyang naka confine ang lolo nya sa hospital kung saan nagtatrabaho ngayon ang kuya nya. Sa katunayan nga niyan ay sa kuya nya nalamang inatake ito 3 days ago, and half of his body loss its motor. Right that very moment she decided to come back to check on her Lolo, despite the hostile feeling she is dealing inside her.

Noon paman ay malapit na ang kanyang Lolo sa kanya, dahil sya ang una at huli nitong apo sa panganay nitong anak, na si Belle. Lalo pa itong naging close kay Lianne ng maaksidente ang kanyang Ina na ikinamatay nito, at kahit nasa ibang bansa na sya at iba na ang tumatayong pamilya niya ay patuloy parin ito sa pagkamusta sa kanya at pagreach-out sa kanya, dahilan para hindi mawala ang closeness nila.

She know deep down she will be meeting her true family as she visit her Lolo at the hospital, or maybe in some other setting, but that won't stop her from seeing her Lolo still.

Hindi na muli pang nagtangkang magsalita ang kuya nya, he knew she is very sensitive when it comes to her true family, kaya hindi na ito nagkomento. Pareho silang tahimik habang binabaybay ang daan patungo sa condo ng huli.