Sultry Scheme

04

"Ma, nasaan ka?" I asked to her over the phone.

Galing ako sa opisina, inasikaso ang problema doon. My last meal was the steak I ate at Conrads house. Hindi ko magawang makapagmerienda dahil sa mg inasikasong papeles.

It's getting dark, naisipan ko yayain magdinner si Mama since hindi pa kami talaga nakakapag-usap ng masinsinan.

[I'm still at Conrad's house. Why?] Sagot niya.

"You're still there?! Let's have dinner. Mag-usap tayo, Ma." Maldita kong sabi. Rinig ko ang pagbuntong hininga niya.

[I wanted to talk with you earlier pero umalis ka.] Medyo inis niyang sabi.

"I had a business emergency! Ngayon pa lang ako natapos ayusin iyon. Wala pa akong kain mula kanina! My last meal was the meal I ate there." Sambit ko.

Isa-isa kong dinampot ang mga gamit ko mula sa mesa at ipinasok iyon sa purse ko. Huli kong dinampot ang susi ng kotse ko.

[Let's talk some other time. May pag-uusapan pa kami ni Conrad tungkol sa kasal namin.]

"Oh really? Hindi pa ako pumapayag na ikasal kayo. Tayo muna ang mag-usap, Ma. Walang kasal ang dapat na pag-usapan."

That made me really want to talk to her. Ano ng pag-uusapan nila? Inaayos na yata talaga ang kasal. Hindi pwedeng matuloy iyon!

[Artia–] pinutol ko kaagad ang sasabihin niya.

"Stop, Ma. Huwag mong ituloy yang sasabihin mo. Continue that later on our dinner. Magdidinner tayo mamaya sa ayaw at sa gusto mo, Ma. Itetext ko sayo ang address kung saan. Magkita nalang tayo doon."

[Hindi ako pwedeng makipagkita sayo. May kailangan kaming pag-usapan ni Con–]

"Hindi ako aalis doon hanggat hindi ka dumadating, Ma. I can stay there all night waiting for you. Sisiputin mo ako and thats final. Paalis na ako. Tetext nalang kita. Bye!"

Pinatay ko kaagad ang call para wala na siyang masabi. She will come. Wala 'yang magagawa kundi ang siputin ako. Alam niyang tototohanin ko ang sinabi ko.

I texted her the address. Naghanap ako ng restaurant na convenient ang location para sa aming dalawa. Para mas lalo siyang sumipot. I received complaint messages from her pero diko na pinansin. Sisipot 'yan. She knows I'll stay there until she comes.

Tinext ko siya pagkapasok sa loob. I ordered some drinks for myself and appetizer. Nagugutom na ako. Baka mahaba habang paghihintay ito.

I did this to her before. She always ditch her dates, and come to me. Kapag alam kong busy siya sa business meeting ay hindi ko naman ginagawa ito. Kapag alam ko lang na nakikipagdate lang siya o shopping with her amigas.

Kung hindi niya ako sisiputin, iba na talaga ang epekto ni Conrad sa kanya. But I know she'll come, hindi niya ako matitiis. Sana.

I waited for about 30 minutes. I saw Mama entering the restaurant with a frowned face. Napangisi ako.

Nag-away ba sila ni Conrad dahil dito? Nagustuhan ko ang ideyang iyon. Kung lagi silang mag-aaway, there will be a chance na hindi na nila itutuloy ang binabalak na kasal. Another tactic, hmm....

"Artia you should stop doing this! Paano nalang kapag sobrang importanti ng ginagawa ko and you do this?" Paunang reklamo ni Mama. Lukot na lukot ang mukha.

"I will not do this if you're doing something important." Plain kong sagot, lalo pang nalukot ang mukha niya.

"What we're supposed to do is so important to us, Artia. Pag-uusapan namin ang gagawin sa kasal."