ម៉ាហ្វៀរចងគុំនុំ😤(ចប់)✅

Part:៣ ម៉ាហ្វៀរចងគុំនុំ

ស្អែកព្រឹកឡើង
ថេយ៉ុងបានភ្ញាក់ហើយគេក៏បានមើលខ្លួនឯងនិងជុងហ្គុង គេខូចចិត្តយ៉ាងខ្លាំង​ ព្រោះមនុស្សគេបានមានអ្វីជាមួយមនុស្សប្រុសដ៏អាក្រក់ ឃោឃៅម្នាក់ គេបានចូលទៅបន្ទប់ទឹកទាំងឈឺកន្លែងសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង ព្រោះវាជាលើកដំបូង គេបានងូតទឹឹឹឹកជម្រាកខ្លួនរបស់គេ គេពិតខ្ពើមខ្លួនឯងខ្លាំងណាស់ គេបានងូតទឹកដុសសាប៊ូ ដុសសឹងតែរលាត់ស្បែកទៅហើយ ហើយគេក៏បានអង្គុយយំនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក មួយស្របក់ក្រោយមកជុងហ្កុងក៏ភ្ញាក់ ហើយយកសម្លៀកបំពាក់របស់គេ ទៅអង្គុយលើសាឡុង ពេលថេយ៉ុងចេញពីបន្ទប់ទឹក
"ចេញមកហើយមែនទេ យប់មិញយើងមើលទៅឯងដូចជាខ្សោយខ្លាំងណាស់ ទើបតែបាន១ទឹកសោះក៏សន្លប់បាត់ទៅហើយ" ជុងហ្គុក
"ឯងជាមនុស្សរោគចិត្តជាទីបំផុត" ថេយ៉ុង និយាយទាំងខឹងនិងស្អប់ជុងហ្គុកយ៉ាងខ្លាំង
"ហឺស... Game របស់យើងទើបតែចាប់ផ្តើមប៉ុណ្ណោះ នៅមានវគ្គសប្បាយៗជាងនេះច្រើនណាស់" ជុងហ្គុក គេរៀបនឹងដើរចេញទៅគេក៏បានឈប់
"បន្តិចទៀតត្រូវចុះទៅ ក្រោមដើម្បីធ្វើការមិនមែនដេកសុីស្រួលនោះទេ ហើយកុំគិតចង់រត់ឲ្យ បើមិនចឹងទេ...ឯងកុំថាយើងមិនបានប្រាប់" ជុងហ្គុង
"ឯងចឹងធ្វើអីដាក់យើងទៀត" ថេយ៉ុង
ជុងហ្គុកមិនឆ្លើយក៏ដើរទៅបាត់ ទុកឲ្យថេយ៉ុងនៅយំតែម្នាក់ឯងក្នុងបន្ទប់
+២០នាទីក្រោយមក
ជុងហ្គុកក៏ចុះមកខាងក្រោម ហើយក៏មិនឃើញថេយ៉ុង
"តើនាងមានឃើញថេយ៉ុងចុះមកទេ?" ជុងហ្គុក បានសួរទៅអ្នកបំរើស្រីម្នាក់
"ចាស៎ លោកប្រុសគឺគេកំពុងធ្វើការនៅខាងក្រៅ" អ្នកបំរើស្រី
"ឆាប់ទៅហៅគេមកឲ្យយើងព្រមទាំងអ្នកបំរើផ្សេងទៀត" ជុងហ្គុក
"ចាស៎ លោកប្រុស" អ្នកបំរើស្រី នាងក៏ដើរទៅហៅថេយ៉ុងនឹងអ្នកបំរើផ្សេងទៀតតាមបញ្ជា ពេលមកជុំគ្នា
"មកជុំគ្នាអស់ហើយមែនទេ?" ជុងហ្គុក
"ចាស៎ មកគ្រប់គ្នាអស់ហើយលោកប្រុស" អ្នកបំរើស្រី
"បើចឹងយើងចង់ប្រាប់ថាថ្ងៃនេះពួកឯងមិនបាច់ធ្វើការទេយើងឲ្យសម្រាកមួយថ្ងៃ លើកលែងតែថេយ៉ុងម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ គេត្រូវធ្វើការក្នុងផ្ទះនេះឲ្យអស់ហើយមិនឲ្យអ្នកណាជួយគេទេ បើយើងដឹងថាអ្នកណាហ៊ានជួយគេ អ្នកនោះច្បាស់ជាមានរឿងជាមួយយើងហើយយល់ទេ?" ជុងហ្គុក ហើយក៏មើលមុខថេយ៉ុង
"បាទ&ចាស៎" អ្នកបំរើប្រុស&ស្រី លើកលែងតែថេយ៉ុងដែលមិនបានឆ្លើយ
"ថេយ៉ុងហេតុអី បានជាឯងមិនឆ្លើយជាមួយយើង" ជុងហ្គុក មើលថេយ៉ុងទាំងគួរឲ្យខ្លាច
"បាទ" ថេយ៉ុង
"ល្អបើចឹងបំបែកគ្នាទៅ" ជុងហ្គុក
អ្នកគ្រប់គ្នាបានបំបែកគ្នានៅតែថេយ៉ុងប៉ុណ្ណោះដែលឈរមើលមុខជុងហ្គុកមិនដាក់ភ្នែកចំណែកជុងហ្គុកក៏មើលមុខថេយ៉ុងដែលបែបឌឺ
"ឌីន ឯងមើលអាក្មេងនេះឲ្យល្អកុំឲ្យគេរត់និងមានអ្នកណាមកជួយគេ" ជុងហ្គុក បញ្ជាឌីនឲ្យមើលថេយ៉ុង
"បាទ លោកប្រុស" ឌីន
"បើឯងធ្វើមិនហើយនៅម៉ោង២ថ្ងៃនេះទេ ឯងចាំមើលចុះថាយើងនឹងធ្វើអីដាក់ឯង ឆាប់ទៅធ្វើការទៅ" ជុងហ្គុក និយាយដាក់ថេយ៉ុង
ថេយ៉ុងរៀបនឹងដើរចេញ ក៏មាននារីម្នាក់ដើរចូលមក នាងមានឈ្មោះថា យេនី ជាស្រីរបស់ជុងហ្គុក តែជុងហ្គុកមិនដែលមានអ្វីជាមួយនាងទេ
"ឯងជាអ្នកណា ហេតុអីយើងមិនដែលឃើញមុខ?" យេនី សួរទៅថេយ៉ុង
"គេជាក្មេងក្នុងផ្ទះ ប៉ុណ្ណោះ" ជុងហ្គុក បានឆ្លើយជំនួស
"បងហ្គុក មាននឹកខ្ញុំដែរទេ" យេនី
"បាទ នឹកណាស់ តើឯងនៅឈរធ្វើអីទៀតម៉េចមិនឆាប់ទៅធ្វើការទៅ" ជុងហ្គុក និយាយឲ្យថេយ៉ុង
"បាទ" ថេយ៉ុង គេក៏បានដើរចេញទៅចំណែកឌីនក៏ទៅតាមគេដែល គឺទៅតាមគ្រប់កន្លែង
+ម៉ោង២មកដល់
ថេយ៉ុងបានធ្វើការរួចរាល់តាមការកំណត់ ទើបជុងហ្គុកមិនបានដាក់ទោសថេយ៉ុង
+ពេលយប់មកដល់
ថេយ៉ុងក៏ដល់ម៉ោងសម្រាក តែត្រូវជុងហ្គុកហៅទៅបន្ទប់របស់គេ ដំបូងថេយ៉ុងមិនចឹងទៅទេ​ព្រោះខ្លាចជុងហ្គុងធ្វើបាប តែក៏នៅតែទៅ
"តើលោកហៅខ្ញុំមកមានការអី?" ថេយ៉ុង សួរទៅជុងហ្គុក
"យើងហៅឯងមកឲ្យធ្វើការនឹងណា" ជុងហ្គុក
"ធ្វើការអី ក្រែងការងារខ្ញុំធ្វើអស់ហើយមែនទេ?" ថេយ៉ុង
"ការងារពេលថ្ងៃឯងធ្វើរួចហើយតែនៅការងារពេលយប់" ជុងហ្គុក មើលថេយ៉ុងមិនដាក់ភ្នែក
"ការងារពេលយប់ ជាការងារស្អី? ថេយ៉ុង សួរម្តងទៀត
"គឺ...ការងារលើគ្រែនោះអី" ជុងហ្គុក ញញឹមចុងមាត់
"អត់ទេ ខ្ញុំមិនធ្វើទេ" ថេយ៉ុង ប្រកែក
"ឯង គ្មានសិទ្ធិប្រកែកទេ ព្រោះម្សិលមិញយើងមិនទាន់ឆ្អែតទេ" ជុងហ្គុក ក៏ចាប់ថេយ៉ុងទៅលើគ្រែ
_____________
សូមរង់ចាំភាគបញ្ចប់
អរគុណសម្រាប់ការអាន❤
កុំភ្លេច vote ឲ្យខ្ញុំផង អរគុណទុកមុន😘
#JullYNa_Rina