100 nights

chapter 1

Megan POV

I Hate promises...

Ayoko sa lahat , pinapaasa ako..

Nangyari na once , ayoko ng maging twice ..

"Bakit kasi ang bitter mo kay Lendrie?"

Nangungulit nanaman si bianca. -_- . Siya ang dakila kong best friend. Nasabi ko naba kung bakit ako bitter?

Im still waiting for the day that me and ameer meet again. Hanggang ngayon, umaasa pa rin ako sa pinangako niyang 100 nights.

Teka , bago ang lahat, mag papakilala muna ako...

Im Megan Moore. College student and malapit na akong gumraduate . Its been 10years, pero , tandang tanda ko pa yung pangako niya sa akin.

"Babalikan kita gangan, pangako at pag balik ko, papakasalan kita"

"Kelan? Kelan ka babalik ameer??"

"Hintayin mo ako, babalik ako pagkalipas ng 100nights"

Silly right?? Im 9 years old that day, and hanggang ngayon, naghihintay pa rin ako dun sa sinasabi niyang 100 nights. Anu na kayang itsura niya? Binata na rin siguro xa.

"Uy nakita mo naba yung mga transferee?"

Biglang nabuhay lahat ng dugo ko sa katawan ng narinig ko yung sinabi ni bianca. Magandang pagkakataon na kasi ito para makapag recruit ng bagong member ng banda.

Im the vocalist. Isa ako sa naghahari sa school namin. I love fighting. Dahil sa sinabi ni bianca ay tumayo na ako para makita ko yung mga bagong transfer.

"Sino yung mga bago dito??!!"

Ako sabay sipa dun sa upuang nasa harap ko. Nagtaasan din ng kamay yung mga new students, puro lalaki.

But... may isang pamilyar saakin,,

...

Si ameer...

di ako ganun kasigurado. Kaya nilapitan ko saka itinayo hinila ko sya sa kuwelyo niya saka tinanong...

"Anong pangalan mo?!?"

"Ah..m,. Eh.. ameer Monteverde ppo.. e..h b..bita,wan mo n,.a "

Mukhang takot na takot siya.. halos matunaw ako sa kinatatayuan ko .. nanlambot ako kaya nabitawan ko na yung kuwelyo niya...

Im a heartless gangster, famous vocalist ng brutal massacre band..

Pero , i cant believe it... naiiyak ako sa sobrang sabik. Na miss ko itong tao na to.

"Miss ? Okay ka lang?"

Narinig kong sabi niya. Nakatingin saakin yung mga studyante at nagtataka...

di naba niya ako nakikilala? O talagang wala na syang pakealam saakin?

Sa sobrang inis ko, binuhat ko yung isang chair sa tabi ko at inihampas ko sa tabi ni Bryan na syang ikinagulat niya...

Hindi ko na hinintay yung sasabihin niya. Umalis na agad ako sa lugar na yun bago pa ako mapa iyak ng tuluyan.

"Hey megan ! Whats that for?!"

"Wala lang."

Cold na sagot ko kay Bianca. I just cant believe it! Hindi niya na ako kilala! Ive waited for 10 years . Tapos di na pala ni9a ako nakikilala?! I hate him.. to the bones.! Humanda siya ! Gaganti ako!