Megan POV
Ayoko ng makipag talo sa taong tulad niya. Nasasaktan lang ako kaya umalis nalang ako. Ni hindi niya maalala ang mga pinangako niya saakin ..
Andito ako ngayon sa kuwarto, nag mamaktol dahil sa nangyari. Ako kasi yung tipong hindi nagpapatalo, pero dahil sakanya eto , nag mamaktol ako.
Hes the worst!
"HEY! megan! Nanalo pala si ameer"
"Asahan na niya ang WORST"
Cold na sabi ko. Sabay higit ko sa isang lalaking studyante. Pinag sasapak , tadyak upper cut, lower cut , at lahat na ng cut at kick, nagawa ko na. Halos sumuka na ng dugo yung lalaki, nakuha ko naman agad yung atensyon nila. Paglapit ng mga guards, sabay labas ko ng kutsilyo ko at tinutok sa mga guards,
"Dont mess up with me"
Im a heartless , spoiled brat na lahat kayang gawin. I can ruin him. Make his life miserable.
"Enough"
Hinawakan ni ameer yung kamay ko. Nanlambot ako. Naramdaman ko nanaman yung kamay niya. Nabitawan ko na yung knife.
My tears falls down...
The next scene was unexpected.....
He hugged me, and... he kissed my forehead...
"Lets talk outside. Breath some fresh air"
Hinigit na niya ako . Wala na akong lakas, wala na ako sa sarili. Ang alam ko lang ay hawak niya yung kamay ko.
"Whats your problem? Family? Lovelife? Grades? What?"
"A promise.. hinintay ko ang isang tao na kinalimutan na din naman ako.."
"If thats the case, why are you bullying your schoolmates?"
"I dont know. I become like that since my mother died."
"Come here, "
He hugged me...
I feel so safe...
hindi na ako pumasok, hinatid na ako ni ameer sa bahay.
"Thank you for listening to my problems"
"Im always here for you.. so friends?"
Di ko matanggap na hanggang dun nalang kami. Ansakit sakit..
"Ahm..okay .."
Tumalikod na agad ako.. baka kasi makita pa niya yung mga luha na pumapatak sa mata ko.
Lahat ng galit ko nawala na. Siguro nga, dapat ko na syang kalimutan.
Kinabukasan, nakita ko yung magulang nung binugbog ko kahapon.
Tsk! Office nanaman ..T_T
"Okay, since ameer said that it was a self defense, wala na tayong magagawa. Okay megan go to your class."
O_o niligtas niya ako?!?
Sabay kaming naglalakad sa hallway,
"Thanks..."
"May kapalit yun Megan."
"Anu nanamang kapalit?"
"Hindi naman ito para saakin, para to sa taong special sa akin."
"Baket?! May ipapabugbog ka?!"
"Megan, hindi, gusto ko magbago ka na."
"Ayoko nga."
"Please? For me? Were friends naman diba? Di ko kasi kayang tingnan ka ng ganyan"
"Ay...o..."
Di ko na naituloy yung sasabihin ko na biglang hinalikan niya ako sa labi (⊙o⊙)？
"Ano? Magbabago ka ba o hindi??"
Natawa ako dun. Naramdaman ko yung pag aalala niya para sa akin.
"YES boss" =￣ω￣=
Sabay mahabang pout..
"Good! Sige na , pumasok kana."
About the kiss? Parang wala lang -_- asa pa akong inlove pa rin yan sakin.. -_-b
"Megan your so special to me, i dont know why. Maybe...maybe.. im into you.."
-_-
O_o
(⊙o⊙)？ hanuu daw?!?!
BINABASA MO ANG
100 nights
Non-Fictionano ang pinaka masakit sa isang relasyon? ang makipag hiwalay dahil ayaw na? o ang iwan ka ng taong pinagkatiwalaan ka at pinangakuan kang babalikan ka niya?
