Written On The Water | TK [One Shot]

part 01

මට මේ වේදනාව දරාගන්න බෑ.

මටත් හැඟීම් දැනීම් කියලා දෙයක් තියෙනවා.

මීට වඩා හොඳයි මම මැරිලා ගියා නම්.

මේ මිනිස්සු ! නෑ මුන්ට මිනිස්සු කියන්න පුලුවන්ද! මේ රාක්ෂයෝ ! මට වද දෙනවා........ මට ඉවසන්න බෑ.........

සල්ලිවලට ඔච්චර ලෝභ වෙන්නෙ කොහොමද? කෙනෙක් ගෙ ජීවිතයක් සතුටකට වඩා සල්ලි වටින්නෙ කොහොමද??

මට මේ වේදනාව විඳින්න බෑ. මගෙ දරාගැනීමේ ශක්තිය ටික ටික මගෙන් ඈත් වෙනවා....

ඔයාලා බලනවා ඇති මම කවුද කියලා....

මම ටේහ්‍යුන්.

පැසිෆික් සාගර කලාපයේ කිඳුරු කුමාරයා මම.

මගෙ මාමා කායි.

මහ රජ කායි

පැසිෆික් සාගර යේ කිඳුරු මහරජු. පැසිෆික් සාගරයට විතරක් නෙවෙයි. මුහුදු හතම අපේ රාජධානියෙ ඒ කියන්නෙ මගෙ මාමාගේ පාලනය යටතේ තිබුනේ....

මමයි මේ සාගරයේ අනාගත පාලක ටේහ්‍යුන් යුවරජු

හැබැයි ඒ මාස දෙකකට කලින්.

මොකද කිව්වොත් මීට මාස දෙකකට කලින් එක ගිම්හානයක නොගැඹුරු මූදේ සෙල්ලම් කර කර හිටපු මමයි මගෙ යාලුවෝ ජිමින්, හොබී සහ මගෙ නංගි රෝස්ට නොසිතූ කරදරයක් ඔලුව උඩටට කඩාගෙන වැටුණා.
මුහුදු යන්න ආව ධීවරයො කණ්ඩායමක් අපිව දැක්කා.


ඔව්.
ඒගොල්ලො මෙච්චර කාලයක් පුරාවෘතයක් වෙලා තිබුණු කිඳුරෝ , එදා ඇස්දෙකින්ම දැක ගත්තා.

මගෙ නංගි හිටියේ ඒ ධීවරයෝ ලඟට වෙන්නමයි. ජිමින් එක්ක මම ටිකක් ගැඹුරට ගිහිල්ලා හිටියා උනාට මම පණ වගේ ආදරය කරන මගෙ එකම සහෝදරියව කොහොමද මේ මිනිස්සු න්ට අල්ලන්නවත් දෙන්නෙ.
මම රෝස්ව බේරාගන්න හිතාගෙන ගියේ මරු කටට.

ඔව්

එදා මගෙ දෛවය තීරණය උනා.

මගෙ රෝස් බේරෙන්න ඕනි. මගෙ එකම බලාපොරොත්තුව උනේ ඒක.

ඔව් ඒක ඇත්ත.

එදා මම සත් සමුදරට අධිපති නෙප්චූන් දෙවියන්ට යාඥා කරලා රෝස්ව බේරාගන්න ඉස්සරහ උනා. ඔව්. එතුමා මගේ රෝස්ව බේරා ගත්තා.

ඒත්

මම ඒ මිනිස්සුන්ගෙ ගොදුරක් උනා.

ලොකු මාළු දැලක පැටලිලා අත්දෙක ගැට ගහලා මාව ආයෙ ගොඩබිමට ගෙනියනකොට මම හිටියෙ කරකියා ගන්න බැරි තරමටම අසරණ වවෙලා අත් දෙක ගැටගහලා තිබුන මම අන්ත අසරණයි. සූර්යයාගේ උණුසුම් හිරු කිරණ මගේ ශරීරය පුච්චලා දානවා. මම කිඳුරෙක්. මට ගොඩබිම උෂ්ණත්වය දරන්න අමාරුයි.

මම අන්ත අසරණයි.

දැක්කා මම ඇස් කොනින්, මගෙ දිහා කඳුලු පිරි දෑසින් බලන් ඉන්න රෝස්. ඊට එහා පැත්තෙන් හොබී සහ ජිමින්.

ඔව්. එයාලා ආරක්ෂිතයි. මට දැනුන එකම සැනසීම ඒක.

දැන් මේ මිනිස්සු? මට මොනවා නොකරයිද?
කියවලා තියෙනවා කතා පොත්වල මිනිස්සු සාගර ජීවීන්ව කෑමට ගන්නවා කියලා. පුංචි කාලේ කතා කියවලා මම හීනෙන් බයවෙලා නැගිටපු අවස්තා ගණන මුහුදේ තියෙන වැලි කැට ගානටත් වඩා වැඩි ඇති

මේ මිනිස්සු මාව මරයිද?
එදා මගේ හදවත ගැහුනේ මරණ බියෙන්. මම නෙප්චූන් ට යාඥා කලේ මගේ ජීවිතේ බේරලා දෙන්න කියලා.

ඒත් ඒක මම ජීවිතේදි කරපු වැරදිම ප්‍රාර්ථනා ව. මගෙ ප්‍රාර්ථනා ව මාව විනාශ කරලා දැම්මා