မနေ့ညထဲက ခရီးပန်းနေတာနဲ့အိပ်လိုက်တာ နေတောင်မြင့်နေပြီ သျှမ်းတစ်ယောက်လမ်းဆန်းသွားအောင်ရေချိုးဖို့ပြင်လိုက်တယ် အဝတ်စားေတထုတ်နေတုန်း နံရံကိုတစ်ခုခုနဲ့ထုနေတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်
အသေချာပြောရရင်သူနေတဲ့အခန်းကဒုတိယထပ် ဘယ်ဘက်ထောင့်မကျတကျအခန်း အတိကျပြောရရင်ထောင့်ဆုံးခန်းရဲ့ဘေးခန်း
"အဲ့အခန်းကသော့ခတ်ထားတာမဟုဘူးလား ငါမနေ့ညကသေချာတွေ့လိုက်ပါတယ် ငါပဲအမှတ်မားတာလား"
တစ်ယောက်ထဲတိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်မိသည် နံရံကအသံကတော့မရပ်သွားသေး သူလည်းတစ်ယောက်ယောက်ကအခန်းထဲမှာတစခုခုလာယူတာနေမှာပါဆိုပြီး အမှု့မဲ့အမှတ်မဲ့ပဲထားလိုက်တယ် တိုချိန်တံခါးခေါက်သံကြားလို့
"ဘယ်သူလည်း"
ပြောပြီးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ် တွေ့လိုက်ရတာက မနေ့ကအိမ်ထိန်းအဒေါ်ကြီးပဲ
"ဪ အဒေါ်ဘာပြောမလို့လည်းဗျ"
"အောက္မှာထမင်းစားဖို့အကုန်စောင့်နေကြပြီ"
"ဗျာ စားနှင့်လိုက်ကြတာမဟုတ်ဘူး အားနာစရာကြီး"
"မြန်မြန်ဆင်းလာပါ"
ဒါပဲပြောပြီးထွက်သွားတဲ့အဒေါ်ကြီးကိုသျှမ်းကြောင်တောင်တောင်နဲ့ငေးကြည့်မိသည် ပါးစပ်မှလည်း
"ဘာလည်းဟ စားတာတောင်ငါ့စောင့်နေတယ် တော်တော်ထူးဆန်းတဲ့လူတေွပဲ"
-----------------------------------------------------------
အခုသူတို့တေအကုန်လုံး ထမင်းစားခန်းထဲက စားပွဲရှည်ကြီးမှာထိုင်နေကြတယ် ဟင်းတေကလည်း အရန်သင့် ဒါကိုတစ်ယောက္မှ တုတ်တုတ်မျှမလုပ် သူတို့လည်းထပဲပြန်ရမလား ဆက်ပဲထိုင်ရမလားဝေခွဲရခက်နေ
"ဟဲ့ဘယ်လိုအခြေနေကြီးလည်း"
"ငါလည်းမသိဘူးဟ"
အခုသူတို့မှာအိမ်ပေါ်အဒါ်ကြီးကမနက်ထဲက ထမင်းစားဖို့စောင့်နေကြပြီဆိုပြီးလာခေါ်သွားတာ ဟိုရောက်တော့လည်း ကိုယ့်ဘာသာပဲထည့်စားလိုက်ရမလား ဘာပဲလုပ်ရမလား အခြေနေကမဟန်
"ကဲ မခင် သွားခေါ်လိုက်တော့"
"ဟုတ်ကဲ့သခင်မကြီး"
YOU ARE READING
လျို့ဝှက်စံအိမ်☠️👿☠️
HorrorဒါလေးကHorrorဆန်ဆန်လေးပါနော် ချူးက စာအခုမှစရေးတဲ့စာရေးဆရာပေါက်စလေးပါနော် ချူးအခုရေးမယ့်fic လေးကိုတော့အားပေးဖတ်ပီးတော့ကောင်းမကောင်းဝေဖန်ပေးကြပလအုံးလို့☺️ ကဲဒါဆို လျိုဝှက်စံအိမ် ကြီးထဲမှာဘယ်လိုလျို့ဝှက်ချက်တေရှိနေမလည်းဆိုတာကိုတော့ ချူးနဲ့တူတူလိုက်ပါ...
