Gün geçtikçe ben bu adama daha çok bağlanıyorum ve en kötüsüde bu Edward bey denilen
beyefendinin heberi bile yok .Onu okuldaki başka kızlarla görünce kıskançlık krizleri
geçiriyorum. Ama sonra diyorum ki kızım kendine gel ne bu krizler senden haberi bile yok
kendi kendine triplere giriyorsun. Ama en saçma yanı da herşeyi bildiğim halde herşeyin
farkında olduğum halde ben bu edwardı sevmeye devam ediyorum çünkü biliyorum şuan
kız arkadaşı yok . Bu yüzden bir umudum var bir gün beni farkedecek ve inşaallah bir gün
beni sevecek diye . Okulda bazı kızlar var ben onların bir türlü sevgilerini anlayamıyorum.
En uzun ilişkileri 2-3 ay filan sürüyor hatta daha az sonra ayrılıyorlar ve araya fazla zaman
girmeden bir bakıyoruz başka kişilerle ilişki yaşıyorlar. Bense şuana kadar hiç kimseye
güvenmemiş ve hiç erkek arkadaşım olmamış biri olarak ilk defa hayatımda birine aşık oldum
ve üstelik çok güveniyorum. Zamanla nelerden hoşlandığını hangi yemeği sevdiğini onu
tanıdıkça sevgim her gün daha da artıyor . Makarnayı patatesi çok sevdiğini söylemişti . Ama
evde değil daha çok dışarda yemek yiyormuş ben de ona dedim ki yoksa annen güzel yemek
yapmıyor mu dedim gülerek o da hayır annemin yemekleri güzeldir dedi .Gıcık annesine de toz
kondurmaz .Neysa voleybol oynamayıda seviyormuş.
