Hayattan gerçekten zevk alıyodum, bi yaşama sebebim vardı ve çok bağlanmıştım. Ama beni düşündüren tavırları vardı;mesela telefonuyla fazla uğraşırdı, sarılmazdı fazla. Neyse düşündüm taşındım bunun evine habersiz gitmeye karar verdim, gittim zile bastim doğrudan açtı. Sonra ben kapıyı tikladim 2dk sonra açtı , sinirlenmiştim. Neyse içeri girdim işte sonra salona geçtim oturuyodum , "odani merak ettim bakabilirmiyim?" diye sordum o da "hayır" dedi. Tamamıyla sinir olmuştum ve odaya izinsiz gittim kapıyı açtım içerde donla duran bi çük kafa var, napıyon lan sen burada diyip bi yumruk salladım lavuğa. Sonra sevgilim önüme geçip dedi ki "seni sevmiyorum." bi an yıkılmıştım resmen, delirmiştim galiba ve ikisinede söverek evden çıktım ağlayarak eve döndüm. Hayatım kaymıştı. Neyse işte ben delitmiştim bildiğin hatta intihar edecek seviyeye gelmiştimki zil çaldı. Bi açtım annem gelmiş, hemen sarıldım falan bana "neden ağlıyorsun oğlum?" dedi. Anlatamadım,konuşamadım YAŞAMAK İÇİN SEBEBİM KALMAMIŞTI tek sevdiğim annemdi. Onun için ölebilirdim..
