ZAWGYI
စေတာင္မစလိုက္ရဘဲ ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုေလးတစ္ပုဒ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေရာ နာက်င္မႈေတြေရာ ျပၫ့္ႏွက္ေနတယ္ ဆိုရင္ေရာ?
ေသာၾကာေန့ျဖစ္သၫ့္အေလ်ာက္ အရာအားလံုးက ရႈပ္ေနေလသည္။ စားေသာက္ဆိုင္၊အရက္ဆိုင္၊club,bar တို႔မွာ လူေတြနဲ႔ ျပၫ့္က်ပ္ေနေလသည္။
လူရႈပ္တဲ့ေနရာေတြကို မႀကိဳက္ေပမဲ့ ဘဝေပးသူငယ္ခ်င္းေတြက တစ္ခြက္ေသာက္ၾကမယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းေခၚလို႔ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
"SEO CHANGBIN!!! ငါတို႔ဒီမွာ" လက္လွမ္းျပတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ေလ်ွာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
"ေျပာပါဦး ဘာေပ်ာ္စရာကိစၥရိွလို႔ ေသာက္ၾကမွာတုန္း?"
"ဒီအတိုင္းပဲေလဟဲဟဲ ဟုတ္တယ္မလား Minho"
"ေအးေလ ေပ်ာ္စရာရိွမွေသာက္ရမွာလား ေအာ္ Bang Chanေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ ဒီအတိုင္းေသာက္ၾကမွာ လာစမ္းပါ စကားမမ်ားနဲ႔ ဝင္ထိုင္ေတာ့"
သူတို႔ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ငယ္ငယ္ေလးတည္းကခင္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Bang Chanနဲ႔ Lee Minho, ဘြဲ႔ရၿပီးသားေပမဲ့ သံုးေယာက္လံုးက အလုပ္လက္မဲ့၊ မိဘလုပ္စာထိုင္စားေနတဲ့ သူေတြေပါ့
"ဒါနဲ႔သိလား? Changbinတို႔လမ္းထိပ္မွာ ေကာ္ဖီဆိုင္အသစ္ဖြင့္ထားတာ နာမည္ႀကီးတယ္ေျပာတယ္ igမွာ လူေျပာမ်ားေနၾကတာပဲ ဖြင့္တာ3ရက္ေလာက္ပဲ ရိွေသးတာတဲ့" instagramမွာ ဆယ္လီေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္ minhoက ေျပာေလသည္။
"ဟုတ္လား?" Bang Chanက changbinကို ၾကၫ့္ၿပီးေမးေနေလသည္။
"ငါကဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ? Minhoေျပာတာေလ သူ႔ကို ေမးေပါ့"
"မင္းတို႔လမ္းထိပ္မွာဖြင့္ထားတာေလ အဲ့တာေၾကာင့္ မင္းကို ေမးတာေပါ့" သူ႔ကိုေျပာေတာ့ ကပ္ကပ္လန္ေအာင္ ျပန္ေျပာေနတဲ့ Bang Chanေပါ့။
"မင္းကလည္း သူကသူေဌးသားေလ ေျမၾကီးနဲ႔ ေျခေထာက္ေတာင္ ထိပံုမေပၚတာကို သူ႔ကိုသြားေမးရလား"
"ဟုတ္သားပဲ သူေဌးသားမွန္းေမ့သြားလို႔"
ကြၽန္ေတာ္က သူေဌးသားလို႔ေျပာတာ မႀကိဳက္မွန္းသိလို႔ တမင္ေျပာေနၾကတာေလ။ သံုးေယာက္လံုး ပိုက္ဆံရိွတာခ်င္းက အတူတူကို ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆို သူေဌးသား သူေဌးသားနဲ႔ ဘာလို႔အဲ့လိုေခၚတာလဲလို႔ ေမးရင္ မင္းအိမ္က တလက္လက္ေတာက္ေနလို႔တဲ့ေလ။
YOU ARE READING
MY BROWNIE BOY || CHANGLIX
Randomကိုယ္တို႔ရဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးက မစလိုက္ရေသးခင္မွာပဲ အဆံုးသတ္သြားခဲ့ေပမဲ့ အမွတ္တရေတြအမ်ားႀကီးေတာ့ရိွခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ်တို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးက မစလိုက်ရသေးခင်မှာပဲ အဆုံးသတ်သွားခဲ့ပေမဲ့ အမှတ်တရတွေအများကြီးတော့ရှိခဲ့ပါတယ်။
