Zawgyi
ေကာင္းကင္ႀကီးက ေမွာင္မည္းေနၿပီး မိုးေတြကလည္း တဂ်ိန္းဂ်ိန္းနဲ႔ ၿခိမ္းေနေတာ့သည္။
အသိစိတ္ေတြေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့အထိ အရက္မူးေနတဲ့ ေကာင္ေလးက အလူးအလဲထၿပီးေတာ့ ထီးေလးတစ္လက္ကို ကိုင္ကာတစ္ေနရာကို ေျပးထြက္လာေတာ့သည္။
ကိုယ္လာၿပီ yongbokေလး။ တအားေၾကာက္ေနခဲ့တာလား?
မိုးနတ္မင္းႀကီးရယ္ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္
ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့သူက မိုးၿခိမ္းသံေတြကို ေၾကာက္တာမို႔လို မၿခိမ္းေပးပဲေနေပးလို႔ရမလားဟင္?
သူေကာင္းေကာင္းအနားယူပါေစ။
သို႔ေပမဲ့ မိုးနတ္မင္းႀကီး သူ႔ဆုေတာင္းကိုမျဖၫ့္ေပးခဲ့ေပ။
မိုးစက္ေလးေတြ တစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ကေနစၿပီးေတာ့ မိုးကသည္းႀကီးမည္းႀကီး ရြာခ်လာေတာ့သည္။
မျဖစ္ဘူး ငါ့ကေလးေတာ့ ခ်မ္းေနေတာ့မွာပဲ
ထီးေလးကို ေသခ်ာမိုးထားေနာ္ ကေလး။
မိုးမိရင္ ဖ်ားလိမ့္မယ္။
ကိုယ္ကလား? ကိုယ္ကကိစၥမရိွပါဘူး
ကိုယ္က ခံႏိုင္တယ္ကေလးရဲ့။
ကေလးသာ လံုလံုၿခံဳၿခံဳေနေနာ္။
မိုးေရေတြစိုေနေပမဲ့ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး အဓိကက ကေလးလံုၿခံဳေနတယ္ေလ ဟုတ္တယ္မလား?
"သားေလး Changbin?" မိုးေရထဲမွာ ဒီအတိုင္း ေနေနတုန္း ေခၚသံတစ္ခုေၾကာင့္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္မိတယ္။
သူ႔ကိုေခၚေနတာကေတာ့ တျခားမဟုတ္ Felixရဲ့ မိဘေတြပင္။
"အန္တီနဲ႔အန္ကယ္!"
"သားေလး မိုးေရထဲမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
Felixရဲ့ အုတ္ဂူဘက္ကို တစ္ခ်က္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ကာ
"yongbokေလး တစ္ေယာက္တည္းေၾကာက္ေနမွာ စိုးလို႔ပါ"
Felixရဲ့မိဘေတြ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသလိုခံစားလိုက္ရေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ changbinကို စိုးရိမ္ေနတာကို အထင္းသားျမင္ေနရတာေပါ့။
"ဒါေပမဲ့သားေလး မိုးေရထဲမွာ ဒီအတိုင္းေနေနေတာ့ အေအးပတ္မွာေပါ့"
YOU ARE READING
MY BROWNIE BOY || CHANGLIX
Nezařaditelnéကိုယ္တို႔ရဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးက မစလိုက္ရေသးခင္မွာပဲ အဆံုးသတ္သြားခဲ့ေပမဲ့ အမွတ္တရေတြအမ်ားႀကီးေတာ့ရိွခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ်တို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးက မစလိုက်ရသေးခင်မှာပဲ အဆုံးသတ်သွားခဲ့ပေမဲ့ အမှတ်တရတွေအများကြီးတော့ရှိခဲ့ပါတယ်။
