Confused Love

Chapter 2 - The Confession

Bryan's POV

Uwian na ngayon at naisipan kong magsorry kay Cassie dahil nasigawan ko siya. Hindi ko naman sinasadya eh. Nagseselos lang talaga ako. =_=

Andito ako ngayon sa school garden. Tinext ko na lang siya. Baka i-hang up niya pag nagtawag ako. -_-

To: BessieCass ^_^

Cass, magkita tayo dito sa school garden ngayon. May sasabihin ako sayo.

At sinend ko na.

~ Ding dong ding dong ~

Doorbell yan. Message ringtone ko. Tapos binuksan ko yung message.

From: BessieCass ^_^

Ok. Wait lang.

At eto ako ngayon, naghihintay. Naghihintay kung kailan niya ako mamahalin.

Cassie's POV

Eto ako ngayon sa hallway papuntang garden. Alangan namang tanggihan ko ang bestfriend ko?

After 123345778900 years joke lang XD after 5 minutes, andito na ako sa garden at nakita ko siyang naglalakad ng paikot-ikot.

Bryan: Oh! Andyan ka na pala.

Ako: Ay wala. Picture ko lang to.

Bryan: Seryoso ako!

Ako: Seryoso naman ang pagkasagot ko ah! Siya nga pala, anong sasabihin mo?

Bryan: Ok. Sorry. Sorry kung nasigawan kita kanina. Hindi ko naman sinasadya eh. Nagselos lang talaga ako kaya ako nagkaganun. Oo. Nagseselos ako dahil mahal kita. Mahal kita simula pa nung 10 years old pa lang tayo. Yung wala ka pang boyfriend. Inaamin ko, nasaktan ako nung nalaman kong naging kayo ni Kenneth. Nasaktan ako dahil nilihim mo sa akin na naging kayo. Na siya pala ang first boyfriend mo. I love you Cassie not just only a bestfriend, but I love you like the person I really love. You're my first love.

Natahimik ako sa mga sinabi niya. So, 8 years na niyang tinatago ang feelings niya sa akin?

18 years old na ako at 18 rin si Bryan pero mas matanda siya.

Baka pinapagtripan niya lang ako.

Ako: S-ser-y-yo-so ka?

Bryan: Oo. Seryoso ako.

Magsalita sana ako nang...

Bryan: Ikaw naman kasi eh!

Ako: Ako na naman?

Bryan: Oo! Ikaw kasi! Ang manhid mo kasi!

Tama siya. Manhid nga ako. Sa loob ng 8 years hindi ko napansin ang nararamdaman niya sa akin.

Ako: Eh malay ko ba kung mahal mo pala ako!

Bryan: Manhid ka talaga.

Ako: Alis na ako.

Bryan: Wag!

Ako: At bakit?

Bryan: sfhjfsahkbhbs

Ano raw?

Bryan's POV

Cassie: At bakit?

Ako: Dahil hindi ko kayang mabuhay nang wala ka.

Kaya ko yun sinabi ng pabulong dahil alam ko na iiwan niya ako at magmamahal siya ng iba. At alam ko sa sarili ko na hinding-hindi niya ako mamahalin. Na wala na akong pag-asa.