Nakatuwad ako ngayon dahil hinahanap ko ang nalaglag kong piso(sayang isang candy na yun eh) ng may biglang mga nagraragasang lata sa lupa. Kaya napatalon ako sa gulat sabay sigaw ng "DARNA" charot. Dahan dahan akong lumingon sa pinanggalingan ng ingay ng mga lata.
Nakakita ako ng isang bulto kaya nilapitan ko ito, habang dahan dahan akong lumalapit pabilis naman ng pabilis ang tibok ng aking puso.
"Dugdug dugdug" rinig niyo yon? Kasi ako hindi kaya wag niyo ko guluhin.
At tuluyan na nga akong nakalapit at nakita ko ang isang lalaki na hindi familiar ang mukha, at agad ko itong hinarap at sinagawan.
"Huyy lalaki di mo ba alam na nawala ang hinahanap kung piso dahil lang sa pagragasa ng mga lata na kagagawan mo hmp" maiyak-iyak kong saad.
"It's not my fault kung nakatuwad ka dyan hmp. You scare the hell out of me" sabi ng lalaking hindi ko naman kilala tsk.
Hindi ko nalang siya pinansin hindi dahil hindi ko naman siya kilala kundi dahil nag e-english huhu baka dudugo ilong ko. Patuloy ko nalang hinanap ang piso kong nalaglag sa lupa ng may bigla kaming narinig na katakot-takot na tunog na malapit sa hinahanapan ko ng piso at ng dahil sa kuryosidad, dahan dahan akong pumunta sa pinanggalingan ng tunog at nagulat kaming ni Mr. Englisherist sa aming nakita........ Trip lang namin magulat.
Nakakita ako ng isang bulto kaya nilapitan ko ito, habang dahan dahan akong lumalapit pabilis naman ng pabilis ang tibok ng aking puso.
"Dugdug dugdug" rinig niyo yon? Kasi ako hindi kaya wag niyo ko guluhin.
At tuluyan na nga akong nakalapit at nakita ko ang isang lalaki na hindi familiar ang mukha, at agad ko itong hinarap at sinagawan.
"Huyy lalaki di mo ba alam na nawala ang hinahanap kung piso dahil lang sa pagragasa ng mga lata na kagagawan mo hmp" maiyak-iyak kong saad.
"It's not my fault kung nakatuwad ka dyan hmp. You scare the hell out of me" sabi ng lalaking hindi ko naman kilala tsk.
Hindi ko nalang siya pinansin hindi dahil hindi ko naman siya kilala kundi dahil nag e-english huhu baka dudugo ilong ko. Patuloy ko nalang hinanap ang piso kong nalaglag sa lupa ng may bigla kaming narinig na katakot-takot na tunog na malapit sa hinahanapan ko ng piso at ng dahil sa kuryosidad, dahan dahan akong pumunta sa pinanggalingan ng tunog at nagulat kaming ni Mr. Englisherist sa aming nakita........ Trip lang namin magulat.
Nakita namin ang isang lumang mansion na sa tingin ko ay wala ng tumitira dahil makikita mo talaga ang mga lawa at mga disensyong sa panahon ng espanyol mo lang makikita.
At dahil ako si dorang gala na adventure all the way, dahan dahan akong pumasok sa main gate ng lumang mansion habang nagsitayuan ang balahibo ko sa kamay.
Habang nasa loob na ako ng mansion hindi ko maiwasang pagmasdan ang iyong kagandahan charr.
Di ko maiwasang pagmasdan ang mga lumang gamit na nakapalibot dito habang kinakalibutan parin. Ng may biglang kumalabit sakin....
"AY CHANAK NA BLUE" nakakatakot kong sigaw ng bigla akong kinalabit ni Mr. Can este Mr. Englisherist pala.
"Ano ba kuya nakakatakot ka na ahh" sabi ko rito.
"Girl, don't you know personal spaces? Even ghosts do have that. That's why let's get out from here or else we can disturb mythical creatures" matapang na sabi nito. Nang may biglang kumalabog sa second floor ng mansion.
"Wahhh, Kuyaa tara na natatakot na ako ... sa mga englis mo" At tumakbo kaming lumabas sa main gate ng mansion.
"Kuya salamat pala sa pagsunod sakin sa mansion baka kung wala ka nahimatay na ako sa takot huhu. (Superhero jpeg.) - ngumiti lang siya ng tipid sa akin.
And may i know your name kuya?" - dagdag ko pa sa patanong na pagsasalita.
"I'm Romel, u?" maikling sagot nito
"IM WILLEN JOY B. ABANE
INCOMING GRADE 11 STUDENT FROM ILOILO CITY
16 YEARS OF AGE
AND I THANK U sabay kaway"
proud na sabi ko na parang introduction sa isang paligsahan. Napangiwi naman si kuya Englisherist ay kuya Romel na pala dahil sa ginawa ko.
Kasalukuyan kaming naglalakad ng magkatabi ni kuya Romel ng biglang may nakita kaming isang lalaki sa puno ng akasya sa Maligaya Street Quezon Avenue (wow sanaol w/gulat expression) bigla bigla na lang kaming nataranta. Padjak dun, padjak dito pero d kami makaalis sa kinatatayuan namin ng bigla nalang, bigla nalang ohh my gassssss......
YOU ARE READING
Gabi ng Engkanto
HorrorStory written by four person. Four different ideas combined into one. We were tasked to make a story introducing ourselves and also represents our horizon. We were given 12 hours to plan and make our story and I will share to you all what we have ma...
