Σηκώθηκε από το κρεβάτι και ακούμπησε τα πόδια της το πάτωμα. Ήταν κρύο. Άρπαξε με άγαρμπες κινήσεις το μπουκαλάκι με τα ηρεμιστικά και κατάπιε βιαστικά τρία, γέρνοντας το κεφάλι προς το ταβάνι.
Έκατσε στη γωνία του δωματίου όπου ο ήλιος έδυε, οι ακτίνες του χάιδεψαν τα μαλλιά της. Άναψε ένα τσιγάρο και το έφερε στο στόμα. Ένιωθε λες και ο κόσμος της είχε γυρίσει τη πλάτη. Ήξερε ότι το κάπνισμα δεν θα έφτιαχνε κάτι από όλα αυτά, αντιθέτως. Η επιπλέον νικοτίνη είχε γίνει απαραίτητη πλέον ώστε να μπορεί να λειτουργεί το σώμα της.
