Ali & Masal Vefa Günceleri

Kazandibi

"Ben beyaz elbisemi giyeceyim baba!"

Ali derin bir nefes alarak Masal'a baktı. 

"Ama kızım o elbise kirlenmişti, yıkayayım öyle giy tamam mı?"

Ali Masal karşısında bir 'hıh' edip ellerini beline koyunca dudaklarına kadar gelen kahkahayı tuttu tabii, ama Masal kaşlarını da çatmıştı ona. 

"Ama ben beyaz elbisemi giyeceyim baba!" dedi inatçı bir ses tonuyla. 

Şimdi Doruk olsa al işte senin kızın derdi, ama Ali kızının bu tatlı inatçılığını seviyordu. Hem daha 4 buçuk yaşında olduğu için bazı kelimeleri söylerken çok tatlı oluyordu, o yüzden her türlü Ali Masal'ın dediğini yapıyordu sonunda. 

"O zaman tamam getir bakalım beyaz elbiseni." 

Gözleri parlamıştı Masal'ın, koşa koşa dolabından beyaz dantelli elbisesini getirdi. Ali önce elbisesini ona giydirdi, sonra da kucağına alarak aynanın karşısına götürdü ve eline tokalarını alarak kıvırcık saçlarını yapmaya başladı. Tarakla taramaya kalkışmamıştı bile, kendi saçlarından biliyordu o saçlara tarak sokmak saçmalık olurdu. Özenle Masal'ın saçlarını ayırdı ve iki yandan ördü buklelerini, o sırada Masal da oyuncak tavşanıyla oynuyordu. Saçını bitirdikten sonra Ali gururla eserine baktı. Tüm bu saç modellerini Açelya öğretmişti Ali'ye. 

"Tavşanımı da alabiliy miyim?" diye sordu Masal. 

"Alabilirsin tabii. Hadi ama gitmemiz lazım artık, saat kaç oldu bak." 

Ali Masal'ı kucağından yere bıraktı. Elinde tavşanı zıp zıp zıplamaya başlamıştı Masal yerde. 

"Baba? Bebek de oyada olacak mı?" 

"Evet kızım, bebek de orada olacak."

"O zaman onunla da oynayabileceğim, yaşasın!" dedi Masal. 

Ali ona döndü. 

"Bak Masal, bebek daha minicik o sizinle oynayamaz. Ama uyumuyorsa sevebilirsin tamam mı? Büyüyünce oynar sizinle." 

"Bebek hemen büyüsün. Bebek çok tatlı." dedi net bir sesle Masal. Ali gülümsedi ve elini uzattı. 

"Hadi gidelim."

Ali Masal'ı dikkatlice arabadaki çocuk koltuğuna oturtmuştu, sonra da kendisi şoför koltuğuna oturup arabayı sürmeye başladı. Yolda Masal hem tavşanıyla oynuyor, hem de Ali Baba'nın Bir Çiftliği Var şarkısını mırıldanıyordu hafifçe, Ali'yi rahatsız edecek kadar değildi. Ali aklına Masal'ın bu şarkıyı ilk duyduğu zaman verdiği tepki gelince gülümsedi. 

Şarkının sözlerini duyunca Ali'ye kocaman gözlerle bakmıştı. Senin bir çiftliğin mi var?

Niye beni götürmedin çiftliğine?

Baba bizim horozlarımız mı var?

Ali şarkıdaki Ali Baba'nın başka bir Ali baba olduğunu anlatana kadar canı çıkmıştı. Kızı da onun gibi ironiden çok anlamıyordu. Evin önüne geldiklerinde Ali arabayı dikkatlice park etti ve arkaya gidip Masal'ı arabadan çıkardı, elini tuttu. 

Kapının zilini çalar çalmaz bir iki saniye içinde açıldı kapı, Ferman oradaydı, onları görünce gülümsedi kocaman. Kapıyı iyice açtı. 

"Hoş geldiniz..."

Daha Ferman bir şey diyemeden içeriden tiz bir ses duyulmuştu. 

"Aaa Masal!"

Kapının önündeki Masal da içerideki sesi duyunca hevesle gözü bir şey görmeden kapının aralığından salona koşturdu. İçeride de yaklaşık aynı yaşlarda kahverengi saçlı bir kız çocuğu koşturuyordu.