WHEN THE TIME PLAYS

CHAPTER TRES

Akala ko wala ng mas maisasakit pa ang pag-iwan sa akin' ni Shawn. Na akala ko kaya ko 'to dahil may pamilya pa ako. Namakakayanan ko kasi hindi siya kawalan. Na may mga magulang pa ako't mga kapatid na masasandalan.

But I was wrong. All my conclusions are wrong. Ang sakit. Ang sakit-sakit na pati mga magulang mo ay nag-aaway-away.

Na nagsesekreto sila sa inyo. Na akala mo okay padin' ang lahat. Na ang buhay na kinagisnan mo 'yun padin'.

Moms and Pops business, ay unti-unti na palang lumulubog sa utang. Pero kahit kailan' ay hindi nila
sinabi sa amin'.

ILANG ARAW ng malaman namin' ng mga kapatid kung wala na pala ang negosyo nina Moms and Pops ay napagdesesyunan naming maglipat na. May maliit na lupa naman' na kami sa Himaya't napatayuan nadin' ng katamtamang bahay. Kaya napagdesesyunan na naming umalis at ibinta ang bahay namin'.

Sa una ay napakahirap dahil ang akala kong buhay namin' na marangya't walang katapusan ay nawala nalang ng parang bula.

Pero anong magagawa ko kung ito talaga ang nakatadhana sa buhay namin'. Kung ito talaga ang nakasulat sa palad ko.

Pagkatapos naming iarranged ang mga damit namin' ay kaagad din' kaming pumunta sa hapagkainan, upang kumain.

Hayst.. nagabihan na pala kami sa paglilinis at pag-a-arranged ng gamit. To be honest wala talaga akong alam sa paglilinis. I mean may alam ako pero paghuhugas lang ng plato. Hindi talaga ako sanay sa pagtutupi ng damit kasi noon nakahanger lahat ng damit ko.

My life really change a lot. Simula sa bahay, trabaho, pagkain. It really change. I didn't imagine this day would come. Akala ko talaga kahit kailan' ay may kaya kami na ang negosyo nina moms and pops ay  hindi mawawala.

Kunsabagay sino bang baliw ang mangangarap ng buhay na ganito. Syempre 'di ba wala?

PAGKATAPOS NAMING kumain ay agaran kaming nagpunta lahat sa sala para mag-usap-usap. May kailangan lang daw'ng klarohin sina moms and pops. And to be honest I have no idea.

"Okay! So kumpleto na tayo. So let's start our discussion. Hindi na kami magpapaligoy-ligoy pa ha? So kami ng pops niyo'y napag-usapan na may gagawin kaming rules. Hati-hati tayo sa mga trabaho okay? ..." Tango lang ang naging sagot namin'.

"... So since kami ng pops niyo ay may trabaho at kayo naman ay on vacation pa. So that, kayo muna ang magbabantay sa bahay. And for the first rule. Dapat maaga kayong gumising. Dapat mga six A.M ay gising na kayo. Are we clear?"

"Yes mom's" sabay-sabay naming ani

"Good. So second rule. Hati-hati dapat kayo sa trabaho dito sa bahay. So since kami 'yung mas maagang gigising because of our work ng pops niyo, ay kami na ang bahala sa pagluluto ng umagahan. Are we clear?"

"Yes mom's" sabay-sabay ulit naming ani.

"The third rule is, please forgive us. Patawarin niyo kami sa paglilihim namin' sa inyo. Sa negosyo natin'. We're so sorry about that. "

"Yeah, and EHEM! We promised ng moms niyo na babawi kami. Paunti-unti EHEM! ibabalik namin'.EHEM! ang buhay nanakasanayan niyo. EHEM! paunti-unti."

"Oo mga anak paunti-unti."

"We understand moms. We know the sacrifices that you've doing with pops. At naiintidihan namin' ang sitwasyon ngayon." Ani ni ate't sinang-ayonan naman namin' ng tango.

"Yeah moms it's okay because the most  important  thing is we're leaving in simple but complete and happy family" Sagot naman ni kuya

"Sige pumasok na kayo sa kwarto niyo't dahil maaga pa tayong gigising ha. 'Yung mga napag-usapan natin 'wag kakalimutan okay?"Sabi ni moms sabay labas sa sala at tatango tango lang namn ang sagot namin.

Uminom muna ako ng tubig bago sumunod kina kuya't ate.Pagkatapos kung uminom ay pumasok na ako deritsyo sa kwarto namin iisa lang naman kasi kami ng kwartong magkakapatid.Pagpasok ko pa lang  ay seninyasan na agad  ako ni ate na umupo sa tabi nya dahil may pag uusapan daw  kami.

"Okay let's start our meeting."Bungad ni kuya

"So ano bang pag-uusapan natin'?" Tanong ko naman

"Okay, so may gagawin' din' akong rules na atin-atin' lang okay?"Ani naman ni ate't tango lang ang aming naisagot ni kuya.

Mukang mas marami akong tatandaan na mga patakaran. Actually I hate  rules but, wala akong magagawa e. Pamilya ko ang gumawa.

Ngayon ko lang din' nakitang ganito ka seryoso si kuya. Kadalasan kasi'y wala siyang pakealam. 'Yung tipo bang mas gusto niyang makapiling ang cellphone. Oh well? Gano'n din' naman ako noon pero hindi kasing lala ni kuya. Ako kasi naghuhugas ako ng mga pinggan. E, siya wala. Nakatihaya lang buong araw't naghihintay kung kailan' kakain.

Iba talaga ang buhay may  kaya't wala no?

Kasi kung may kaya ka e, isang turo mulang no'n okay na. Na makukuha muna. E ang mahirap. Kailangan po pa talagang paghirapan.

" Ang nag-iisang rule nagagawin ko ay walang pakialaman. That's all good night li'l sis. And big brother. Muah"

Baliw. May pa flying kiss pa. Eww.  'Yun lang pala ang sasabihin may pa serious-serious look pang nalalaman.

Wala talagang magawang matino si ate. Akala ko pa naman kung gaano ka importante ang sasabihin. Pucha, parang bata!

"Otot mo Viel. Bleee"

" Litse ka Jonathan!!!! Ang sakit ng pwet ko!!"

"BWAHAHAHAHA"

"At ikaw naman avah! Anong tinatawa-tawa mo diyan? Gusto mo ng sipa?"

"Mga ulol! 'Wag niyo kung idamay diyan." Tsk! Mga walang magawa. Dinadamay-damay ba naman ako.

"ANO BAYAN VIEL, AT JONATHAN!! MAGSITULOG NA KAYO" Sigaw ni pops sa kabilang kwarto.

"POPS!!KASALI DIN' PO SI AVAH!!" Sagot naman ni ate. Isip bata talaga, sumbong ng sumbong.

"Tumahimik na kayo't matulog. Huwag makulit."

" Luhh... Lagot bleee!!" Ani pa ni kuya.

"Moms! Si Jonathan oh, ayaw tumigil..!!!"

Litse mababasag ata ear drums ko nito. Makauna na ngang matulog. Nakakabingi sila. Mga isip bata. E ang tatanda nanga. Ayaw pang tumahimik. Pag sila talaga nasermunan wala akong pakealam.

Alam na kaya ni ate Clean ang nangyari sa negosyo nina moms? Alam na kaya niya na wala na kaming negosyo't lumipat narin'?

Hss... Sana bumisita na dito sina ate. Miss na miss ko na talaga ang pamangkin' ko. Gusto ko na ulit siyang makalaro.

Tsk! Bahala nanga makatulog na.

Kasabay ng pagtulog ko ay ang pagbabago na gagawin' ko saking sarili.

I will change the whole me..