Mᴏʀᴇ Tʜᴀɴ 𝖠 Fᴀɴ

Part 1

''Thanks to all cuz nobody love me
be happy ''

~to my parents

ကောင်းကင်တခွင်လုံးက မဲမှောင်နေကာ

အုံ့ဆိုင်းဆိုင်း တိမ်ဆိုင်တွေ...အုံ့မိုးလျက်
ကြည်လင်မှုမျိုး တစုံတရာမျှမရှိ...

တိတ်ဆိတ်လွန်းနေတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ အတူ
လေပြေ ကသယ်ဆောင်လာတဲ့ တိမ်ဆိုင်တွေဆီက မိုးရနံ့ခပ်သင်းသင်း...

အလှဆုံးတချက်ပြုံးကာ မျက်တောင်ရှည်တွေကိုပိတ်ချရင်း...စိတ်ကူးထဲပေါ်လာတဲ့ ပထမဆုံး ပုံရိပ်လေးအား...

'' ကျွန်တော့် တိမ်ဆိုင်ကလေး ရေ..''

_________________

Five Years Ago. .. ..

ကျွန်တော် သူ့ ကို စသိခွင့်ရခဲ့တာက သူများနည်းတူ မဟုတ်ဘူး... ထူးထူးခြားခြား
ရေစက်ရှိခဲ့တာ...

သိပ်ကိုပင်ပန်းလွန်းလို့...အကုန်လုံး ကိုလက်လျော့လိုက်ချင်နေတဲ့အချိန်မှာ
ပေါ်လာတဲ့ safe zone လေးး....

'' ခွမ်းးးး ''

အခြားအသံမဟုတ်ထုံးစံအတိုင်း...
ပြသနာမရှိ..ပြဿနာ ရှာတက်တဲ့ အဖေ့ ကို တကယ်..ငြီးငွေ့လာပြီ... ။

ဆောနူ အထက်တန်းကတည်းက အခုဆို University ပထမနှစ် ကိုတက်ရောက်ရတော့မည်...။

အကြောင်း မဲ့စွာ မေမေ့ကို ပြသနာ ရှာတက်တဲ့ အဖေ့ကိုတကယ််နားမလည်နိုင်ပါ...

နေ့စဉ် ရက်ဆက်မခြား ပစ်ပေါက်ဖျက်ဆီးလို့
ပျက်စီးသွားတဲ့ ပစ္စည်း တွေလိုဖဲ သူ့ရဲ့ စိတ်တွေဟာလည်း တည်ဆောက် ရာမရ ကြေမွ
ပျက်စီးကာ ပြိုလဲနေပြီ..။

'' မင်းက ဘာအသုံးကျလို့​ ငါ့ကို ပြောနေ
လဲ...ငါ့လုပ်စာထိုင်စားနေ ပြီး အေးဆေးနေ စမ်းပါ ''

'' ရှင့် ဇယားတွေ မရှက်တတ်ဘူးလား? မပေါင်းနိုင်ဘူး ကွာမယ်...ကျွန်မသားကိုကျွန်မခေါ်မယ်ရှင်လို အဖေမျိုး..သားကမလိုဘူး ''

'' မင်းကရော ဘာတွေမှန်နေလို့လဲ ''

ဖြောင်းး ...