(Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın:)
YUSUFTAN;
Şuan soğuk ve bomboş hastane koridorunda bekliyordum,neyi bekliyorsun? Diye soracak olursanız ecenazın uyanmasını,ecenazın uyanıp ona herşeyi anlatmayı bekliyordum..
•yarım saat sonra•
DR.:ecenaz hanım uyandı
YUSUF:g-görebilir miyim?
DR.:tabiki, yanlız fazla yormayın geçmiş olsun iyi günler..
O buz gibi koridorda adım adım onun odasına doğru ilerliyordum,sanki her adım attığımda adımlarım beni geri çekiyordu,ilerleyemiyormuş gibi hissediyorum..
ECE:yusuf?
YUSUF:ecenaz..
İyi misin?
ECE:evet iyiyim sadece biraz basım ağrıyor
YUSUF:hımm..
Gergin olmamaya çalışıyordum ama yapamıyordum korkuyordum,ona birşey olacak diye çok korkuyordum,üzülüyordum,yine ona bir şey olacak diye üzülüyordum oda bu gerginliği ve sıkıntıyı fark etmiş olacak ki..
ECE:sen iyi misin? Biraz gergin duruyorsun..
Saklamaya çalışıyordum ama bunu eninde sonunda öğrenecekti,ben şuan sadece zaman kaybediyordum başka bir şey yapamıyordum.
[derin bi nefesten sonra]
YUSUF:e-ecenaz ııı konuya hemen gireceğim,şuan bu konuşmayı yapmak istemiyorum ama yapmak zorundayım...
E-ecenaz senin bir h-hastalığın var...
Yani.. k-anser gibi birşey, ama bak sakına sakın kendini yanlız ve çaresiz hissetme çünkü ben senin yanındayım,
Ben ve arkadaşların hepimiz senin yanındayız,ve sen bunu yeneceksin! İnanıyorum,sadece tedaviye ihtiyacın var!
Asla ama asla sana birşey olmayacak...
Bu söylediklerim karşında hiç birşey yapmamıştı endişeli değil di korkmamıştı..
Hiç "bana birşey olursa ya ölürsem" dememişti sadece ufacık bi tebessüm etmişti buna şaşırmıştım sanki bu hastalığına üzülmemiş gibiydi...
ECE:yani şuan bir hastalığım olduğu kesinleşti değil mi?
YUSUF:E-evet ama kesinleşti mi derken?
ECE:ben zaten bir hastalığımın olduğunu biliyordum
YUSUF:bir dk bir dk ne demek biliyordum sen nasıl böyle bir şeyi bana söylemezsin hastalığın ilerlemiş en azından bana söyleseydin erken tedaviye başlardık!
Neden bana söylemedin!
ECE:bi sakın olur musun? Biliyordum derken doktora sorup öğrenmedim tabiki.
Sadece bir hastalığımın olduğunu hissetmiştim.. ki doğru çıktı
YUSUF:off peki tamam ben bi dışarı çıkıp geliyorum tamam mı?
ECE:hı hı
Dışarı çıkıp derin bi nefes aldım çünkü boğulacak gibi oldum hele o "sadece bir hastalığımın olduğunu hissetmiştim" dediğinde...
Bunların kimin yüzünden olduğunu aşırı iyi biliyordum "enes" evet onun yüzünden bu durumdaydı belkide.
Çünkü ecenaz her gece için için ağlıyordu gözleri durmaksızın. Hep onu düşünüyordu arkadaşları geldiğinde veya onlarla telefonda konuşurken hep onu soruyordu..
Ben akşamları eve gittiğimde ağlıyordu nerden biliyorsun? Derseniz onu izliyorum çünkü.o herifi düşünürken nasıl ağladığını izliyorum!
•sunaylar gelir biraz ağlarlar sonra hep beraber eve geçerler•
○1 ay sonra○
ECEDEN;
Tam 1 aydır hastaneye gidip geliyordum tabikide her gün değil haftada 2 kez..
Ama o kadar sıkılıyordum ki benim yerimde kesinlikle olmak istemezdiniz kemoterapi 1 saat sürüyor ve ben o 1 saatte boğulacak gibi oluyorum sıkılıyorum geriliyorum bana o 1 saat işkence gibi geliyor.. pfff anlayacağınız istemiyorum ama yusuf zorluyor onuda anlıyorum ama bende böyle yoruluyorum..
Hastaneye gelmiştim pardon "cehenneme"
••••••
ENESTEN;
Bugün hastaneye gelmiştim çünkü şu son günlerde başım aşırı derecede ağrıyor kalbime bıçak saplanıyormuş gibi oluyor ve bunlar gün geçtikçe dayanamayacağım bir boyuta gelmeye başladı..
(Yazar)
Yusuf gelmişti ve ecenazı bekliyordu koridorda bir sağabir sola dönüp duruyordu...
Enes doktorun odasına girmişti fakat birşey çıkmamıştı doktor "piskolojik" birseyden olabileceğini söylemişti.. Enes odadan çıkar
Ve koridorda ecenazla bir sürü post atan çocuğa benzeyen birisini görür bir iki dakika baka kalır sonra o çocuğun adını hatırlamaya çalışır..
ENESTEN;
Koridorda sürekli ecenazın yanında gezen ecenazla fotoğraflar atan çocuğa benzeyen birişi vardı ona aşırı benziyordu sonra o çocuğun adını hatırlamaya çalıştım buldum da
DR.yusuf bey ecenaz hanımı görebilirsiniz..
Doktorun söylediği isimle kafamdaki profil tamamlanmıştı bu oydu.. ve,ve ecenaz evet doktor ecenaz hanımı görebilirsiniz demişti peki ama neden..
O çocuk hemen içeri girdi bende yavaş yavaş adımlarla oraya yaklaşıyordum kapının üstündeki yazıyı görünce bi an şok geçirdim... kapı aralıktı biraz daha baktığımda onu gördüm.. ecenazı.....
E-ecenaz hastamıydı...
Hemen oradan uzaklaştım daha hasta olduğunu bile bilmiyordum belkide ben hasta sanmışımdır
hemen telaş yapa Enes!
Bunları düşünmeyi bırakıp- bırakamadım çünkü o aklımdan çıkmıyordu...
🖤~
