Zawgyi 💣
ေပက်င္းၿမိဳ႕ရဲ႕Night Club တစ္ခု....။
မ်က္စိေရွ႕မွာကိုယ္ကို ဟိုလႈပ္သည္လႈပ္ကေနၾကတဲ့
ကာလာစံုေကာင္ေလး၊ ေကာင္မေလးေတြကို
မ်က္စိကစားၿပီးၾကည့္ေနေသာသူ။ သူ႕ေဘးနားက
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကလည္း ထို႔နည္းအတူ
ေနာက္ဆံုးခပ္ျမဴးျမဴးDJသီခ်င္းသံေတြကို
မလြန္ဆန္ႏိုင္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာကေနၾကတဲ့ လူေတြၾကား
ဝင္သြားတယ္။
ေျခခ်ိတ္ကာမ်က္စိကစားရင္းႏႈတ္ခမ္းကို
အေပၚသို႔ပင့္ေနေအာင္လုပ္ကာအၿပံဳးတစ္ခုက
သူ႕မ်က္ႏွာထက္မွာ ခပ္ေရးေရးနဲ႔။ လက္ထဲက
ေကာ့ေတးတစ္ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္ၿပီး ထက္မံ
ၾကည့္ေနလိုက္၏။
ေျခာက္ေပနီးကပါးရွည္တဲ့ခႏၶာအရပ္အေမာင္းနဲ႔
ေကာ့ေတးကိုေမာ့ေသာက္တိုင္း က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ
ႏႈတ္ခမ္းသားခပ္စိုစိုနဲ႔။ မ်က္ဝန္းလွေလးေတြကို
ဝန္းရံဖံုးကြယ္ထားေသာ ေလးေထာင္ပုလင္းဖင္
မ်က္မွန္ေလး...။ ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္တဲ့ ဆံပင္ေတြက
ဂုတ္ေပၚမွာဝဲက်လို႔ ေခ်ာေမာမႈအေပါင္းခေညာင္းေအာင္
ပန္႔ပိုးေနေရာ့သလား။
"သခင္ေလး... "
သူ႕အနားကို ကပ္လာေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၏အသံ...။
အနီေရာင္ဝတ္စံုကပိတ္စမေလာက္ဘူးထင္ရဲ႕...
သူမ်က္ႏွာလႊဲၿပီးမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေတာ့
သူမက ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး ေဘးမွာဝင္ထိုင္တယ္။
ဟိုေကာင္ေတြေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ၿပီ ထင္တယ္။
"ဒီေန႔ CEOျဖစ္တဲ့ေန႔ေလးမို႔ ႐ို႕စ္က ရွင့္ကို
ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ေနာ္"
ဝိုင္းအျပင္းစားကိုဖန္ခြက္နဲ႔အျပည့္ထည့္ၿပီး
ေမာ့ေသာက္လိုက္တဲ့ သူမ ကိုဂ႐ုစိုက္မအား။
အနားမွာတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕အာ႐ံုစိုက္မႈကို
ရေနတယ္လို႔ ေတြးမိ႐ံုနဲ႔ အေရွ႕ကျမင္ကြင္းေတြကို
စိတ္လိုလက္ရ ၾကည့္လို႔မရေတာ့ဘူး။
"Mr:Wang Yiboရွင့္!
အနားကိုကပ္ၿပီးညဳတုတုေလးေခၚလာေတာ့
ၾကက္သီးပင္ထခ်င္လာသလိုမို႔ ဒိုင္းခနဲ
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္က သူမဆီ။
"ဖယ္စမ္း!!!
ဟိတ္ဟန္အျပည့္နဲ႔ပိတ္ေဟာက္လိုက္ေတာ့
ပုခံုးေပၚေမးတင္ရာကေန ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔
ဖယ္သြားတဲ့သူမ..။
