"CHOI YEONJUN"
Mezar taşının üzerinde yazan isimdi.
Yeji burukça gülümsedi.
Mezarın kenarına oturup, mezar taşını okşadı.
"Ben geldim sevgilim."derken sesi çatlamıştı. Yüzünde gülümseme hiç kaybolmazken, taşı okşamaya devam etti.
"Yalancısın biliyor musun?"dedi ve devam etti.
"Onca acı çekerken, bana hiçbir şey yok dedin. Basit bir ameliyat dedin. Akciğerlerin çökmüş Jun. Nefes alamamışsın. Ben de alamadım."elini yavaşça taştan kaydırıp, toprağa getirdi. Elleri toprakta gezinirken, konuştu.
"Neden söylemedin Jun? Neden? Hiç gitmezdim Japonya'ya. Hiç bırakır mıydım seni? Kendi ciğerimi verirdim sana, acı çekme diye."
Gözlerinden yaşlar usul usul akarken, arkasında dikilen grup da ona benzerdi.
Soobin, Yeonjun öldüğü günden beri ağlıyordu. Beomgyu da onun gibiydi. Ryujin ona destek olmaya çalışıyordu ama o da Beomgyu'ya belli etmeden ağlıyordu.
"Umarım artık canın acımıyordur limonum. Benim küçük limonum diye severdim seni. Sen de bana küçük müyüm ben Yeji? derdin. Bunlar şimdi eskide mi kaldı Yeonjun?"
Yeji bazen gülümsüyor, bazen ağlıyor, bazen ikisini birden yapıyordu.
Burnunu çekip, elini yeniden mezar taşına çıkarttı. Taşın köşesine iki elini üst üste koyup, kafasını elleri üstüne koydu.
"Özür dilerim Yeonjun. Ejderha limonu koruyamadı."
•••
f:12ağustos21
aman allahım noldu böyle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soon You'll Get Better ✔
Fanfiction[hwang yeji & choi yeonjun] "Yakında iyileşeceksin Yeonjun. Çünkü iyileşmek zorundasın." s:11ağustos21 f:12ağustos21
