yarım kalmış hikayeler

Çaresizlik. 4

Çaresizce yazıyorum yine. Her zaman ki gibi yıllarıma sığdıramadığım gerçekleri kağıtlara döküyorum. O kadar aciz haldeyim yani. Unutamıyorum. Hiçbir acıyı, hiçbir dünü unutamıyorum. O kaza gününü unutamıyorum. İşittiğim hakaretleri, yediğim dayakları, terk edilişlerimi, unutuluşlarımı, yalnızlığımı unutamıyorum.

Kimse bulmasın, görmesin diye sakladığım acılarımı döküyorum işte sayfalara. Acılarımın sebeplerini yazmıyorum ama içimdeki buruk hislerim oluyor bu yazdıklarım. Giden gitmeden planını yapıp gidiyor da, ya kalan? Ne gidenin gideceğinden haberi var, ne de gidenin yokluğunda ne yaşayacağından haberi var. Kim bilir kaç kişi yazmak, ağlamak, birine anlatmak yerine acılarına acı kattı. Kim bilir kaç kişi gidenin arkasından ölüme atladı. Sanki yaşayacak güzel bir hayatı yokmuşcasına. Ben akıllıydım. gidenlere gidecekleri güne kadar eşlik ettim. Üzüldüm ama asla pes etmedim ben. Tutunacak dallarım vardı benim . Güzel bir hayatım olmasa bile, güzelleştirebileceğimi düşündüğüm bir hayatım vardı benim. Ben seçimimi gitar çalmaktan, çizim yapmaktan ve şuan da olduğu gibi yazı yazmaktan yana kullandım. Sevdiklerim benden vazgeçse bile ben vazgeçmedim. Hayatımdan vazgeçmediğim gibi sevdiklerimden de vazgeçmedim. Evet çok çaresiz kaldım. Çok acı çektim ama yaşamama engel olamaz hiçbir şey. Yalnızlığı yalnızlığım ile aştım ben. Mesela acı çekerken de mutluydum. Yazmam, resim çizip şarkı söylemem için bahanelerim oluyor en azından acılarım. Sıcağın içinde bile donarken mutlu gibi davrandım hep. Hiçbir zaman bencillik yapmadım ben. Evet ailem dahil gurursuz diyenler oldu ama yine de bu iyiliğimden vazgeçmedim. İnanmaktan, sevmekten, herkesi tanımaya çalışmaktan, yardım etmekten vazgeçemiyorum. Sevilmek için sevmekten vazgeçmemek gibi bir şeydi bu. Varlık içinde yokluk gibiydi. Ne kadar beni sonunda üzse bile güzeldi. Bencillik yapana kızarken bencil olma bu hayattan. Ya bencil olana katlanmayı öğren, ya bencile bencil ol ya da her kötülüğe rağmen bencil olma.

Ve inan onca çaresizlik içinde yaptığın iyilikler, bir gün senin kapını çalacak. Sen sen olduğun sürece mutlu olacaksın. Ne kendinden vazgeç, ne de kendin olmaktan.