Η απαγωγή της Δικαιοσύνης (Μελλοντικά)

κεφάλαιο 4

Εκεί που περπατούσα ένιωσα κάποιον να με τραβάει από το χέρι σε ένα στενο

Αγν: γεια σου όμορφη
είπε χαμογελώντας πονηρά και χαϊδεύοντας το μάγουλο μου

Οι ανάσες μου είχαν γίνει γρήγορες και κόφτες.
Το βλέμμα μου όμοια με αυτό κυνηγημένου ζώου έψαχνε διαφυγή

Πάλι καλά έχω κάνει μαθήματα αυτοάμυνας

Αρπάζουμε την μούρη του, κόντρα στον τοίχο, πέφτουμε πάνω του σπρώχνοντας το κεφάλι του πίσω και τρέχουμε σαν να μην υπάρχει αύριο

Ωραία φύγαμε

Άρχισα να τρέχω σαν να εξαρτάται η ζωή μου

Βασικά εξαρτάται η ζωή σου

Ωραία ηλίθια φωνή παρατάμε τώρα

Ξαφνικά έπεσα πάνω σε έναν άλλο τύπο

Χριστέ μου αυτός είναι ντουλάπα

Αλ: βο..βοήθεια με κυνηγάνε
Αγ2: Δεν πειράζει είπε και πριν προλάβω να αντιδράσω μου έβαλε ένα πανακι στην μύτη μου

ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΎΣΕΙΣ

φώναξε το υποσυνείδητο μου

Πήγα να τον χτυπήσω στα τέτοια του αλλά ήταν πολύ αργά όλα μαύρισαν και τα πόδια μου δεν με βαστούσαν πλέον

Το τελευταίο πράγμα που άκουσα ήταν
Αγν: τώρα τους φοβάσαι τους ψεύτικους μάγκες;

Σκατά

Του ψηλού ντουλάπα pov:

Έχασε τις αισθήσεις και την έπιασα πριν πέσει

Πάλι καλά έτρεξε προς τα εδώ γιατί αλλιώς δεν θα την πιάναμε

Και τώρα βλέπω τον μ@λ@κ@ βοηθό που υποτίθεται πως θα έκανε ότι έκανα εγώ

Αγν2(ο ντουλάπας): τι έγινε ρε ηλίθιο ανόητο υποκείμενο
Αγν1: ρε βλάκα μου ξέφυγε έκανε κάτι εκεί πέρα και δεν κατάλαβα
Αγν2: Τυχεροί είμαστε που έτρεξε προς το μέρος μας. Αλλιώς τι θα λέγαμε στο αφεντικό
Αγν1: θα μας έγδαρε ζωντανούς πάμε τώρα

Την φορτώσαμε στο αμάξι αφού την δέσαμε φυσικά και ξεκινήσαμε

Ήταν μακριά όμως μετά από μια ώρα περίπου άρχισε να συνέρχεται

Αλ: Που... Που είμαι... Ποιοι είστε εσείς?

ρώτησε τρομαγμένη

Πόσο γλυκούλα παίζει να είναι όταν φοβάται

Ο βλάκας ο Αντώνιο πετάχτηκε