When I Say So

chapter 2

Εγώ τότε μένω όρθια να κοιτάζω προς τα εκεί όταν ένιωσα μια αρσενικη παρουσία δίπλα μου να με αρπάζει με δύναμη και να με κολλάει στο τοίχο ........

Ασυναίσθητα πάω να τσιριξω. Όχι από τον φόβο. Δεν φοβάμαι πλέον. Αλλά για να ακουστώ σε κάποιον. Βάζει όμως το χέρι του στο στόμα μου και μου ψιθυρίζει να σκάσω. Αμέσως από τη φωνή του καταλαβαίνω ότι είναι ο αλεξ ο αρχηγός της παρέας τους που μας την έχουν στήσει. Αλλά αν είναι αυτός εδώ, άραγε να είναι ελεύθερο το σπίτι;

Άρια: Άσε με παιδάκι μου, τι κάνεις; λέω αφού το χέρι του δεν καλύπτει πλέον τον στόμα μου . Με μια κίνηση γλιστράω από το χέρι του αφού νομιζε πως ήταν τόσο δυνατός ώστε με το ένα χέρι στο μπράτσο μου θα τα κατάφερνε να με κρατήσει.

Άλεξ : Δεν ήξερα μικρή ότι γλίστραγες κι όλας

Τον βλέπω μετά από λίγα δευτερόλεπτα να κοιτάζει γύρω γύρω το χώρο αφού πρώτα μου' δώσε ένα ειρωνικό χαμόγελο

Άλεξ : ωραίο μέρος να κρυφτειτε με τον αδελφό σου. Τι κρίμα που τώρα είναι απασχολημένος.

Ξανά ειρωνεύεται αλλά εγώ πραγματικά αγωνιώ για το που μπορεί να ναι ο Άρης τώρα αφού δε ξανά ρθε και κυρίως αν είναι καλά. Το ότι τον έχει η παρέα του Άλεξ είναι το μόνο σίγουρο εδώ και ώρα. Βλέπετε δε πρόκειται να το αφήσουν έτσι εφόσον εξ αιτίας μας τώρα έχουν πάρε δώσε με την αστυνομία.

Άρια : που είναι ?

Άλεξ : κάπου όπου έπρεπε να είχε σκεφτεί πως ίσως μας συναντούσε.

Άρια: Τι έγινε; Βαρεθήκατε να περιμενετε στο σπίτι και είπατε να ρθειτε κι από δω μια βόλτα;

Ήταν σειρά μου να ειρωνευτώ.

Άλεξ : άκουσε να δεις μικρή. Σε εμένα ειρωνείες δεν έχει. Εγώ άμα θέλω μπορώ να να σε κάνω να με παρακαλάς να σε λυπηθώ

Λέει και αφού έχει βγάλει ένα αιχμηρό μικρό μαχαίρι από την τσέπη του, που ούτε καν το χω ξανά δει, το ταξιδεύει σε ολόκληρο το σώμα μου. Ξεκινάει από τα χείλη, μετά το κατευθύνει προς τα κάτω στο λαιμό και κάπως έτσι το σέρνει αργα μέχρι το τελείωμα της μπλούζας έχοντας για άλλη μια φορά αυτό το χαμόγελο που δε λέει να του ξεκολλήσει.

Εγώ εν τω μεταξύ δεν αγχώνομαι η κάτι τέτοιο. Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που θα τους κάνει να μας αφήσουν υσιχους.

Άρια : Που είναι ο αδελφός μου ;

Άλεξ : Μην ανησυχείς. Δε του χουμε κάνει τίποτα ακόμα. Μόνο τον δέσαμε τίποτα άλλο. Για τον παρόν του είναι όλα εντάξει. Όσο για τον μέλλον... αυτό εξαρτάται από' σένα....