Medya'da Almila var
~12 yıl sonra ~
Almila Dicle Doğan
Uykumun en güzel yerinde anneannemin 26373 kez dürtmesiyle kafamı kaldırıp gözlerimi açtım.
"Almila kalk artık kızım adam kapıda ağaç oldu"
"Ne adamı anneanne yaa nöbetten geldim zaten yorgunum Min azad bikeee (beni rahat bırak)"
Kafamı tekrar yastığa gömüp gözlerimi kapattım
"Kız kaç oldu demem postacı geldi resmi belge gelmiş kalk al vermiyor adam bana"
"Ne anneanne niye daha önce söylemiyorsun"
Kesin günlerdir beklediğim şey gelmişti
Ani bir hareketle yataktan kalkmaya çalışırken ayaklarıma dolanan çarşaf yüzünden yere yapıştım
Düşmemi umursamadan ayağa kalkıp üzerimi düzelttim
Hızlı adımlarla kapıya doğru yürümeye başladım
Postacı beni görünce bıkkınca konuştu
"Almila Dicle Doğan siz misiniz?"
Heyecanla cevap verdim
"Evet benim"
"Sağlık bakanlığından tebligat var hanımefendi"
Hemen uzanıp adamın elinden zarfı aldım
Önüme imzalmam için uzatılan kağıdı hızlıca imzalayıp hemen zarfı açmaya başladım
Okuduğum yazıyla birlikte sevinçten oynamaya başladım hayalime bir adım daha yaklaşmıştım
"Ne oluyor kız niye göbek atıyorsun? "
Yüzümdeki kocaman gülümsemeyle cevap verdim
"Gönüllü doktorluk başvurum kabul edilmiş anneanne gidiyorum"
"Nereye?"
Sorduğu soruyla birlikte elimdeki kağıda göz gezdirdim gördüğüm yazıyla gözlerim dolmuştu
Hüzünle karışık mutlulukla anneanneme bakıp cevap verdim
"Cizre"
Duyduğu şeyle gözleri fal taşı gibi açıldı
"Almila seni oraya asla göndermem" dedi sinirle
"Anneanne buna karşı çıkamazsın yıllarca terör mağduru insanların yaralarını sarmak için okudum doktor oldum hayalime bu kadar yaklaşmışken geri adım atamam"
"Annen de böyle demişti Dicle"
Sinirli olduğu zamanlarda bana Dicle derdi..
Yanındaki koltuğa oturup düşüncelere dalmıştı
Ne düşündüğünü biliyordum
Annemde yıllar önce bu evden terör mağduru çocuklara eğitim vermek için çıkmıştı gittiği yerde evlenmiş çocukları olmuş terör örgütüne çalışmak istemediği için haince katledilmişti
Benimde öyle olmamdan korkuyordu
Yavaşça yanına yaklaşıp yere oturdum dizlerini elimi koyarak konuştum
"Gitmek istiyorum Anneanne"
"Seni de kaybetmek istemiyorum" dedi
Gülümseyerek konuştum
"Yia aşkım niye aklına kötü şeyler getiriyorsun kimse bana bişeycik yapamaz neşterimle parçalara ayırırım adamı hem ben kürt kızıyım unuttun mu bana bulaşan doğduğuna pişman olur"
Gözlerine baktım hala ikna olmamıştı
Heycanlı bi ses tonuyla tekrar konuştum
"Hem belki abimi bulurum"
Söylediğim şeyle gözleri parladı
Biraz daha konuşursam ikna edebilirdim
2 saat'i aşan konuşmamın üzerine kabul etmişti
Gidiyordum..
..............................
Havaalanında bekliyordum sıkıntıyla saate baktım daha fazla bekleyemezdim artık gitmem gerekiyordu
Anneanneme sıkıca sarıldım
"Kendine iyi bak anneannem ilaçlarını ihmal etme"
"Unutmam kızım sende başını belaya sokmamaya çalış"
Gülümseyerek "denerim" dedim
Başaramayacağımı ikimizde biliyorduk
Belayı mıknatıs gibi üzerime çekiyordum
Bavulumdan tutup sürüklemeye başladım
Arkadan gelen tanıdık sesle durdum
"Almila bekle"
Sevinçle arkamı döndüm
Demir yanıma gelip beni kucakladı
Tek dostumdu benim
Çenemi omuzuna yaslayarak konuştum
"Gelmeyeceksin sandım"
"Ameliyat uzadı güzelim gelmez miyim yoksa"
Oda benim gibi doktordu
Aynı üniversitede okumuş birlikte mezun olmuştuk
"Tamam affettim"
Hala birbirimize sarılıyorduk
ayrılıp gitmem lazım dedim
"Dikkat et güzelim inince de aramayı unutma merak ederim"
"Anneannem sana emanet"
"Merak etme aklın kalmasın hadi koş kapı kapanacak"
Hızlı adımlarla yürümeye başladım bağırarak arkamdan konuşuyordu
"Uçakta yakışıklı erkek görürsen sakın bakma gözlerini oyarım"
Gülümsedim cevap vermeden ilerledim
Bavulumu görevlilere teslim edip uçaktaki koltuğumu aramaya koyuldum
Yerimi bulup cam kenarına oturdum
1 saat 55 dk sonra Şırnak'a iniş yapacak ardından otobüsle cizreye gidecektim
Fazlasıyla heyecanlıydım 12 yıl önce gözyaşlarıyla ayrılmak zorunda kaldığım topraklara tekrar dönecektim
Düşüncelerime yanıma oturan kişiyle son verdim
Oldukça yakışıklı bir adamdı
Sanırım benden bir kaç yaş büyüktü
Onu incelediğimi görünce soğuk bakışlarını üzerimde gezdirdi
Hemen pencereye dönüp gözlerimi kapattım
Utanmıştım ellerimle yüzümü kapatmak geliyordu içimden
Sanırım inene kadar gözlerimi açmayacaktım..
Bu bölümü StarLord6o 'a ithaf ediyorum
Bölümle ilgili yorumlarınızı alayım 😇
Beğenmeyi unutmayın :)
Öptümm görüşmek üzere 🖐🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALMİLA
Action~Gözleri yerde yatan küçük bedeni buldu yanına oturdu kolları arasına aldı elini sarı saçları arasından geçirdi dokunmaya kıyamadığı saçları şimdi kana bulanmıştı. Kitap başlama tarihi 08.11.21
