Okul (bölüm:2)

88 44 4
                                    

Koştuk...çok uzun süre koştuk hepimiz nefes nefese kalmıştık kafam iyice karışıktı . Aklımda bir sürü soru işareti vardı . Benim evimin önüne gelmiştik. Durup soluklanmaya başladım .

Ambár: Neler oluyor ?

Amy: Maalesef bizde bilmiyoruz.

Ambár: Beni nasıl buldunuz ?

Theo:Sana olan herşeyi gördük sanki film izliyor gibi izledik seni .

Julia: O kadar tuhaf ki hâlâ aklım almıyor .

Ambár : Onca katilin arasına girmekten hiç mi korkmadınız canınız tehlikeye girebilir di ?

Julia : Senin için değerdi Ambár eğer gitmeseydik sana zarar verebilirlerdi.

Bir anda telefonum çaldı Annem ?!

Hemen cesetleri gözümün önüne geldi bir anda tüylerim diken diken oldu.

Hızlıca eve girip yatak odası na koştum diğerleri de benimle geldi .

Oda tertemizdi hiçbir şey yoktu .Telefon hâlâ çalıyordu .

Amy aç diye telefonu işaret etti .

O kadar tuhaftı ki o manzarayı gördükten sonra bir arama almaktadır ...

_______________________________________

-Alo

Annem : Ambár neredesin ?

*Şükürler olsun ki yaşıyordu*

-Evdeyim anne sen ?

Annem : İşteyim nerede olucak . Umarım saatin farkındasın dır okulun ilk günü ve geç kalıyorsun ! Ambár çok sorumsuzsun!

*Ölmediği için ve sesini duyduğum için o kadar mutluydum ki azarlaması umrumda değildi .*

-Merak etme anne birazdan çıkıyorum

Annem : Hızlı olsan iyi edersin . Bu arada iyi dersler .

-Sağol

_____________________

Amy : Annen yaşıyor mu ?Ama nasıl

Ambár:Bende bilmiyorum halisülasyon görmüşüzdür belki .

Funny: Hepimizin ayni anda göreceğini düşünmüyorum.

Susan : Bunca yaşadıklarımız dan sonra dinlenmek yerine okula mı gideceğiz ?

Joe : Sanırım Evet .
_____________________

Okula gitmeden önce kontrol etmem gereken son bir şey vardı odama gidip camdan dışarı baktım arsa eskisi gibi boştu . Neler dönüyor du ? Biri bizim beynimize girip farklı şeyler mi gösteriyor du ? Bu saçmalığık nasıl oluyorda meydana geliyordu bilmiyorum ama kesinlikle çözmem gerekiyordu !





~Okulda~

Julia : Okulun ilk günü yaşadığımız şeye bak inanılır gibi değil ! Ve üstüne üstlük biz hiçbir şey olmamış gibi okula gidiyoruz .

Joe : Sanırım çok geç olmadan neler olduğunu öğreniriz .

Funny : Aramızda ki en zeki sensin . Eğer sen tekte çözemiyorsan işte sıkıntı var demektir .

Ambár : Anlam veremediğim şey neden hedef benim ?

Joe : Senin bilmediğin ama onların senin hakkında bildiği bir şey olabilir.

Ambár : Ne gibi ?

Joe: Bilemiyorum .

Okula adımımızı attık hepimiz girdikten sonra olan oldu bir anda bulunduğunuz renkli o okul geriye eski bir yeri bırakmıştı . Şaşkınlıkla etrafa baktık kapıdan tekrar çıkmayı denedim görünmez bir bariyer vardı .

Ambár ve ötekilerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin