baksana.
o da özlüyor seni.
çok hem de.
çekip gitmenin suçunu kendinde buluyor.
kendini suçluyor jungkook, kendini. harap ediyor benliğini.
baksana taehyung.
mahvolmuş durumdayız.
daha da kötüye gitmekten başka hiçbir şey yapamıyoruz.
jungkook umudunu kaybetmez diyorsundur şimdi sen, üzülerek söylüyorum ki yanılıyorsun.
bir gün aniden kendisini odasına kapattığından beri de pek konuşamıyor hale geldik.
ikimiz de çıkmıyoruz odalarımızdan.
ama..bazı zamanlar..
çıkıp kontrole geliyor beni.
bazı geceler yataktaki bedenimin yanına kıvrılıyor bazen de arkadan sımsıkı sarılıyor.
ağlıyor ses çıkarmadan.
birkaç saat sonra öylece uyuya kalıyor. kollarından yavaşça sıyrılıp onu izliyorum.
biliyorum, dokunsam daha iyi hissedecek..hatta belki de kendisini az da olsa toparlayacak.
ama sensiz hareket duygumu kaybettim ben.
boşlukta süzülüyorum sanki.
öyle boğuyor ki bu hisler beni, ellerimi ona uzatacak gücü kendimde bulamıyorum.
demek istediğim tek bir şey var.
lütfen kurtar beni, taehyung.
jungkook ölmek üzere.
lütfen kurtar bizi.
yalvarırım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
where's my love | taejinkook
Fanficdaha kaç defa ölmem gerek, beni sevmeniz için? kitap kapağı @nocteacdie0 hazırladı, ellerine emeğine sağlık bitanem ♡