Zaman Sıkışıklılığı [Yoonmin]

0.4

"Bara gitmek yerine bana geçelim mi bebeğim? 

"Oluuur!" demiştim anın heycanıyla. Fakat o bir anda ciddileşip çekilmişti.

"Cidden ne kadar aptalsın. Seni eve atacağımı falan mı sandın? Hah çok beklersin." dedi ve rüyadan uyandım. Yani kabustan.

"Ne?" diyebildim sadece. Bir dakika, ben onun sorduğu soruya olur mu demiştim yoksa?

"HAYIR! OLUR DEĞİL! AYRICA SANMADIM JİMİN! NİYE BÖYLE BİR ŞEYİ İSTİYİM Kİ? HAHAHA!" dedim ve utandım. Konuştukca daha da batıyordum.

"Adımı nerden biliyorsun?" dedi suratıma bakarken. Şimdi sıçmıştım.

"Şey.. ben mi? Nerden mi biliyorum... T-Taehyung dedi evet." dedim. Umarım anlamazdı.

"Emin misin? Hiçde Taehyung söylemiş gibi durmuyor." dedi tek kaşı havada.

"Evet durmuyo- Yok gerçekten o dedi. Bana yazdı. Ben gelmeyeceğim Jimin adında biri alıp gelicek dedi." dedim ve nefes verdim.

"Öyle olsun. Fakat daha bugün tecavüze uğramış birinin bu kadar rahat olması bana garip geldi. Bana yalan söylemedin değil mi seni sorgularken?" dedi şokla ona baktım. 

"Sen çıldırmışsın. Böyle bir şeyi nasıl yalan söyleyebilirim?" dedim ve kafasını salladı.

"Tamam o zaman, anladım. Hadi o zaman atla." dedi ve motora bindi. Bende onaylayıp arkasına bindim. Bana kask vermişti ve kendininkinide takmıştı. 

"Tutunma bana, istemiyorum." dedi düz bir sesle. Tutunmazsam düşebilirdim fakat o kadarda bebek değildim. O istemiyorsa bende tutunmayacaktım.

"Tamam zaten meraklısı değilim ve bende tutmak istemiyordum." 

"İyi o zaman." dedi ve beklemediğim bir anda gaza bastı. Bende doğal olarak öne gittim ve ona tutundum. Gözlerimi sımsıkı kapattım ve hemen varmayı diledim. Çünkü ilk defa bu kadar hızlı kullanan biriyle biniyordum. Gözlerimi açtım ve ona baktım. Direk olarak yola bakıyordu. Karanlıktı. Sadece sokak lambaları ve biz vardık. Devam ederken aklıma hep bu anın hayalini kurduğum geldi. Gerçekten çocukken Jimin ile bunu yapmak istemiştim. O zamanlar için sadece bir hayaldi ama şu an gerçek oluyordu. En çok garipsediğim şey beni tanımamış olmasıydı. Ama değişmiştim. Ruhen ve görünüş olarak. Oda çok değişmişti tabi ama çocukluk aşkımı tanımayacak kadar aptal değildim. Sonra aklıma şu an ona sarılıyor olduğum geldi ve dediklerim geldi. Ona tutunmayacağımı demiştim fakat ben gaza bastığı andan itibaren ona tutunuyordum. Ellerimi yavaşça belinden çekmeye başladım fakat sonra kolumu tutup beline yine yerleştirmişti. Kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı. Başta bana tutunma diyen adam şu an kendi elleriyle yapıyordu. Kafamı belime gömdüm ve gülümsedim. Onu cidden çok özlemiştim. Ne diyorum ben ya? Özlemedim onu, sevmiyorum artık. Düşüncelerim motorun durmasıyla bölünmüştü.

"İn hadi." dedi ve bende indim. Bara bakınca çok büyük olduğunu fark ettim. Girişine bakınca Taehyung ve diğerlerini görmüştüm. Onlarda beni görünce yanıma gelmişlerdi. 

"Hoşgeldin güzelim." dedi Taehyung. Bende kafamı yere eğdim. Bana bunu demesi utanmama neden oluyordu.

"Hoşbuldum motorcu Taehyung!" dedim ve güldük.

"Sizede merhaba Jungkook ve Hoseok." dedim ve kafalarını salladılar. Hoseok, çok havalı görünüyordu. Siyah bir kot ceket giymişti ve altınada siyah kot giymişti. İçine tişört giymemişti. Jungkook pek özenmemişti. Eşofman ve beyaz tişört giymişti. Taehyung ise siyah bir takım elbise giymişti. Çok yakışıklı görünüyordu.