Eğer gerçeklerden bahsetmem gerekiyorsa, bahsedeyim biraz. Senin yüzünden ellerim üşüyor. Çok üşüyorum, sarılmak istiyorum ama sarılamıyorum. Buda senin yüzünden. Birazcık eksiğim, senin yüzünden. Her şey senin yüzünden. Bir tarafım eksikse şuanda, senin yüzünden. Yalnız kaldığımda ağlıyorsam, senin yüzünden. Fight Club’ta geçtiği gibi “Gülüşüm de iğrenç bir çaresizlik varsa” senin yüzünden. “Senin hiç bir suçun yok mu be?” diyebilirsin, haklısın da. Benimde çok hatam var. Mesela çok sevdim. Haddimden fazla sevdim. Gideceğini bile bile sana çok fazla anlam yükledim. Anılar, mutluluklar yükledim. Çok sevdim, çok sahiplendim. Yine olsa, yine aynısı yaparım herhalde. Salağım çünkü veya aşık, hangisi daha doğruysa. Aslında aşık olmak salak olmakla eş değer. Başlarda gülerek gezmeler, daha sonralarda ise gideceğini bile bile “gitme” demeler falan filan. Her neyse, şunu bil ki; Ne olursa olsun, seni hâlâ çok seviyorum.
