YILDIZLAR AĞLADIĞINDA

geçmişin derin izi

Yaşım yedi engebeli hayatıma adım attığım yaştayım. Bir telefon, belki de sadece bir görsel bir çocuğun hayatını mahvedebilir miydi? Evet edebilirdi. Bir sabah erkenden uyanmış uyku tutmadığı için biraz babamın telefonunu kurcalamaya başladım bunu iyi bir şey sanmıştım halbuki olacakları bilsem o gün yataktan bile çıkmazdım. Telefonu elime aldığım da bır  telefona birde uyuyan anne babama baktım. Bir insan nasıl bu kadar oyuncu olmayı başarabilir di ki herkesin yüzüne bakarak bu kadar iğrençliğine rağmen gülebilirdi. Elimde tuttuğum telefonda bir kadın, kadının çocukları olduğunu tahmin ettiğim iki çocuk ve yanlarında babam. Yaşım küçük ama bildiklerim her şeyden büyüktü. Anneme göstermek istemiştim fakat annemle babamın ayrılmasından çok korkmuştum belki de bana inanmayacak beni sevmeyeceklerdi ve o duyguyu yaşamak istemiyordum. Her şeyi her zamanki gibi içime attım. Sabah olduğunda bu konuyu babamla konuşmak istedim, istedim ama cesaret edemedim. Kalbim çok kırık belki de hep boyle kalacak bilemiyorum. Kırık kalbimi tamir edebilecek babamdı ama o benim kalbimi tamir etmek yerine başkasının kalbinde yaşamaya başladı. Hani derler ya her kızın ilk aşkı babasıdır diye koca bir yalandı bu. Bunu her duyduğumda içinde bir boşluk hissi uyanıyor. Babamla mutlu olduğumuzu hatırladığım çok az anım var o anıları hatırladıkça kalbim sıkışıyor, gözlerim doluyordu. İnsan sahip olduğu şeylerin kıymetini onları kaybettikten sonra anlarmış derler umarım o zaman geç olmaz. Karanlıktı çok karanlık bir gölgenin bile korkup kaçtığı bir karanlık ben o karanlığa hapsolmuş bir kızdım ben karanlığı kendime dost edinmiş kızdım. Hırsız gölgelerin katili. Kimi cümleler vardır huzur veren, güven veren fakat kimi cümleler vardır risk veren, acı veren ,korku,sahipsizlik hissi veren cümleler işte ben o cümlelerin arasına sıkışmış bir kızdım umudu beklerken umutsuzluğa kapılan bir kız çocuğu. Hırsızlar geceyi bekler gölgelerin içine hapsolmak için ama bilmezler ki o gölgelerin içinde bütün her şeye umudunu, sevgisini yitiren çocukların acıları var. Hırsız basit bir cümle ama kimse henüz içindeki hırsızı farketmemiş içinde ki hırsızın ne zaman çıkacağını beklemekte,  herkes birer hırsızdır kimi eşya çalar kimi ona ait olmayan kalbi, o kadın bilmiyordu ki ona ait olmayan kalbi birgün ondan söküp alacağımı. Ben bile bilmiyordum.