Sıra en sevmediğim kişi olan Ezgi ye gelmişti. Ezgi nin kapısını çaldık. Bit kadın kapıyı açtı. Adı Nurmela imiş. Nr garip isim diye geçirdim içimden. Neyse konumunu dagitmayalim.
Kime bakmıştınız? Dedi. Birden içimden by evde ezgi den başka kim yaşıyor ki diye geçirdim.
Ezgi diye cevap verdi Fatih. Çıkardığı ses tonu sanki ezgi yi overmis gibiydi. Onun için koluna bir pendik attım.
1-2 dakika sonra ezgi kapidaydi. Ben kapının önünde duruyordum. Çocuğum güneşin altında ezgi hanımı beklemekten pistiği için bahçede bir köşeye oturuyorduk.
Ezgi kapıya gelir gelmez Fatih in boynuna sarıldı ve ona aşkım sonunda gelebilirim seni ne kadar çok bekledim bir bilsen ama sonunda hersey bitti artık seni hiç yanlız bırakmayacağım dedi. Bir anda sinirlerim devre dışı kalmıştı.
Fatih bir bana bir de ezgi ye bakıyordu. Sonra ezgi Fatih e hayatım böyle ayakta mi kalacağız gel benim yatakodama dedi. Ve evet doğru aynen bunları söyledi. Hemen devreye girdim.
Ezgi ye buraya fingirdemek, için gelemdi seninle konuşmamız gereken şeyler var dedim. Ezgi bana pic pic bakarak gel o zaman ne bekliyorsun kapimda Baykuş gibi dedi.
Fatih bana sakin ol işareti verdi. İçeri girdik. Ezgi yle uzun uzun konuştuk. Ezgi nin son yüz ifadesi patlamış karpuz a benziyordu.
En son kapıdan çıkarken ben arabaya oturdum. Fatih Ezgi ye birkaç şeyler daha söyledi. Ama ezgi en son bağırarak seni asla birakmayacayim dedi. Ona karşı yüz ifadelerini
