Blijkbaar is mam wel mijn biologische moeder. En zij mag bepalen of ik koning mag worden. Dus ik moet geen koning zijn. Ik erf wel wat geld, Maar dat is het ook.Ik vind het wel jammer dat ik mijn pa niet kende maar ik heb mijn mam nog. Ik en Harry zijnal 5 maanden samen en we houden nog evenveel van elkaar. Harry moest wel eens 1 maand weg voor school, maar we bleven contact hebben. Vandaag is het de eerste dag college. Ik ben heel nerveus maar Harry stelt me altijd gerust. Wat hou ik toch van hem. Harry bracht me naar het college want ik ben niet de beste chauffeur... Ik stapte uit de auto. Harry zei: niks vergeten? Ik zei 'nee waarom'. Mag ik geen kus meer lou. Ow sorry, hier. En ik kus hem. Dag lou.
Dag Harry. Het college is zo mooi wow echt prachtig. Mijn eerste les was natuurkunde. Ik vond het lokaal niet en kwam een gast tegen. Ik zei ''hallo ik ben louis, ik ben nieuw hier weet jij misschien waar AB348 is? '' Hey louis, ik ben Liam doe jij ook economie?'' umm, ja. Ow cool dan zitten we samen bro, volg mij ik ben te laat dus ja,
Danku Liam. Geen probleem bro. We stappen verder naar het lokaal en kwamen een andere gast tegen die ook bij ons zat en het lokaal niet vond, Niall was zijn naam, hij was echt knap maar niet zo knap als Harry. Het waren echt goede broeders ik vertelde hun op weg naar het lokaal over mij en Harry ze vonden het echt cool dat ik daar zo voor uit kom en ze zijn blij voor ons. Niall zij dat die geen lief wou #singleforever. Die gast is echt een beetje getikt. De les was gedaan en Harry kwam me weer hallen. Op weg naar huis vertelde ik hem alles ik leek we een klein kind uit het kleuterklasje. We komen thuis toe en er staat een ambulance. We rennen uit de auto naar een van de ambulanciers en vroegen wat er aan de hand is. 1 van de verplegers zei ''jullie moeder heeft net een hardstilstand gehad we zijn haar nu aan het reanimeren. 30 min later
We hebben nog steeds geen hardslag heren. Ik en Harry proberen met tranen in onze ogen ons zo rustig mogelijk te houden. Ze wordt nu naar het ziekenhuis gebracht. John mocht mee in de ambulance. Ik ging met Harry mee. Toen we toe kwamen had ze weer een hardslag, maar ze lag in een komma.
3 maand later, We waren al elke dag langs geweest.
Vandaag zijn we weer in het ziekenhuis en er komt en dokter naar ons toe gewandeld, 'Beste ik denk dat u vandaag afscheid zult moeten nemen.
Wat ?!, dat meent u niet ze is 35. Sorry meneer, maar we kunnen niks meer doen. Ik ga jullie afscheid laten nemen. We doen de tv uit en werden heel stil.
Ik begon met praten en zei;
Mam, jij leerde mij zoveel dingen Dat zijn nu allemaal herinneringen Die ik samen en ieder apart Koester, heel diep in mijn hart Jij leerde mij lopen, lachen en zingen Met jou kon ik praten over zoveel dingen.
Zoveel dingen, zoveel herinneringen
Jij gaf me normen en waarden Die me soms wel eens bezwaarden Maar nu probeer te zien als giften, gaven Die mij in mijn verdere leven staven Zoveel dingen, die ik door jou ken Mij ook maakten tot wie ik nu ben.
Zoveel dingen, zoveel herinneringen
Voor mijn gevoel was jij altijd daar Mam, hoe speelde je dat toch klaar In tijden dat ik het moeilijk kreeg was jij degene die mij steunde, en zweeg Over wat ik jou in vertrouwen vertelde En wat mij toentertijd zo kwelde
Zoveel dingen, zoveel herinneringen
O, mam, ik heb nog zoveel vragen in dit leven Waar jij me nooit meer een antwoord op zult geven Ik weet nu ook: Het afsnijden doet niet zo'n pijn Als wel het afgesneden zijn...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik begon te huilen en Harry gaf me een knuffel. Pap kom je er bij zei ik tegen John. En mijn moeder werd wakker! We riepen rap de dokters er bij. Ze komen en zeggen wat en wonder.
