Thinking about you.

deel 1 - Avengers

'Papa. Pleaaaase. Ik zal het dan echt nooit nooit meer vragen.' Voor de zoveelste keer smeekte je je vader om de meeting van de Avengers bij te wonen. Tony zuchtte. 'Ok dan, voor deze ene keer.' Je sprong bijna een gat in de lucht van blijdschap. 'Maar haast je wel, de meeting is al begonnen.' Je begint helemaal te panikeren. De meeting. Al begonnen? NU? Moest je iets anders aan doen of ga je in je onesie van de Kerstman die je op dit moment aanhad. 'Ok, maar ik ga vlug nog iets anders aandoen.' riep je je vader nog na terwijl je de trap opliep.

5 minuten later liep je zonder te kloppen de vergadering binnen. Nat van het zweet en
hijgend zei je: 'Sorry dat ik laat ben. De Kerstman!' Iedereen keek je verbaasd aan. 'Dit is mijn dochter, y/n Stark.' zei Tony. 'Heb jij een dochter?' riep een jongen van veertien uit. (zo zag hij er toch uit) 'Nee Peter, hij heeft een zoon.' zei een man die mij al heel de tijd zat aan te staren sarcastisch. 'Bucky, Peter. Wat is er toch aan de hand met jullie? Als dit nog steeds gaat over die ruzie.' zei Tony dreigend. 'Ruzie?' vroeg Nat niet begrijpend. (Nat had je al eerder ontmoet) Tony zuchtte. 'Peter had honger en heeft het broodje van Bucky opgegeten.' 'Peter, hoe komt het dat je nog leeft?' vroeg Nat verbaasd. Iedereen proestte het uit. 'y/n Ga gaan zitten.' beveelde Tony.

'De reden waarom jullie allemaal weer moesten komen is omdat er natuurlijk weer iets aan de hand is.' Een man met lang blond haar (Hij leek verdacht veel op Barbie) stak zijn hand in de lucht. Tony keek hem recht in de ogen en Barbie liet zijn hand weer zakken. 'Weeral?' vroeg hij met een zware stem. Iedereen keek naar Tony en dan naar Barbie en toen begon het hun te dagen. Iedereen begreep wat er aan de hand was behalve jij. Ze stonden allemaal op en liepen naar een ronde tafel in de hoek. Jij bleef zitten en Peter ook. Zo te zien snapte hij er ook niets van. 'Weet iemand waar hij kan zijn?' vroeg Nat. 'Ik heb de vorige keer een tracker in zijn jasje gestopt.' zei Tony. 'Ik moet gewoon even de app nemen.' 'Is dat wel een goed idee die app? Hij kan de tracker ook gevonden hebben.' zei Nat. 'Tuurlijk is dat een goed idee. Er is maar een kleine kans dat hij die gezien kan hebben. Hij is niet bepaald een genie.' Tony nam z'n gsm en keek er verschrikt naar. 'Wat is er?' vroeg Nat bezorgd. Tony keek haar doordringend aan. 'Wel, ik denk dat ik weet waar hij is. Hij is hier in dit gebouw. En specifiek in deze kamer.'

-OMG haha sterk dat je het tot hier nu toe hebt volgehouden. Het is normaal dat je er geen hol van snapt. (Nu nog) Ik beloof dat het nog supercool zal worden.-