Thinking about you.

deel 10 Y/N

Vlug liep je naar beneden. 'Thor! Kan ik je even spreken?' 'Y/n? Hoe zie jij eruit?' vroeg hij verbaasd. 'Doet er niet toe! Loki is weg!' siste je. 'Rustig, ik heb hem terug laten gaan naar Asgard. Alles is ok.' zei hij. 'O gelukkig ik dacht al dat hij ontsnapt was.' 'Wat moet dat trouwens met die nieuwe look?' vroeg hij nieuwgierig. 'Vind je het mooi?' vroeg je terwijl je een rondje om jezelf maakte. 'Ja maar je ziet er zo anders uit.' 'Ik weet het.' zei je en liep door naar de keuken. Wanda was aan het koken. 'Wat eten we?' vroeg je aan haar. 'We eten iets Sokoviaans.' zei ze en draaide haar om. 'Wauw, y/n, je ziet er zo, zo cool uit.' zei ze met bewondering. 'Dankje.' zei je en je draaide sierlijk een pirouette. 'Je moet op ballet.' grapte ze. 'Als ik naar het ziekenhuis wil wel ja.' antwoordde je. 'Ik had trouwens een vraagje. Volgende week wil ik graag weer naars school gaan. Kan jij deze week mij leren hoe ik deze krachten moet beheersen?' 'Ja, tuurlijk. Maar dat zal wel moeilijk worden in 1 week.' 'Kunnen we na het eten dan beginnen?' vroeg je aan Wanda. 'Ja, voor mij is dat goed. We zullen dan naar de garage gaan.' Het eten was superlekker. En zoals gepland gingen jullie na het eten naar de garage om te oefenen met de krachten. 'Je kan dus al je gedachtenlezen controleren. Dat heb je de vorige keer geleerd. Bij mij begon het ook allemaal bij de gedachten en volgens mij heb je het zelf al onder controle, al meer dan je weet. Als je te veel gedachten hoort door elkaar dan moet je je concentreren op één specifieke gedachte. Normaal werkt dat. Het volgende dat je gaat leren is telekinese. Dat gaat vandaag zeker nog niet lukken maar dat is normaal.' Ze legde een potlood op de tafel. 'Je kijkt naar het potlood en probeer niet te knipperen. Probeer het potlood te laten bewegen.' Je staarde naar het potlood maar het wou niet bewegen. Je ogen begonnen te tranen omdat je je zo hard concentreerde. Naar je gevoel keek je er wel al een half uur naar. 'Stop.' zei Wanda. 'We proberen het straks opnieuw maar je hebt eerst even een pauze nodig. Drink wat water.' Het water was zo verfrissend en deed zo veel deugd. 'Ok, we proberen het opnieuw.' Je staarde weer naar het potlood. Maar dat stomme ding wou maar niet bewegen. Je was boos en je werd bozer en bozer. En toen begon het potlood te rollen, het rolde van de tafel waar hij zonet op had gelegen. 'Wauw, y/n, dat is indrukwekkend. Bij mij lukte dat pas na weken zelfs maanden. Hoe deed je dit?' 'Ik was boos op het potlood en op mijzelf.' verklaarde je. 'Een sterke emotie! Natuurlijk!. Concentreer je eens op die stoel. Zoek de woede diep in je op en gebruik je handen en armen om de beweging groter en sterker te maken.' Je deed wat ze vroeg. Je werd boos op je vader en op iedereen. Traag en krachtig duwde je je handen naar voor en bleef kijken naar de stoel. De stoel schoof meters naar achter. 'Y/n?!' riep Wanda opgewekt en verbaasd. 'Ik ben echt zo onder de indruk. Heb je dit al eerder gedaan? Dit is echt fantastisch!' Ze bleef maar doorgaan over hoe onmogelijk dit was en blablabla. 'Eh, Wanda? Mag ik terug naar mijn kamer gaan?' vroeg je aan haar. Straks zou je nog je afspraak missen. 'Natuurlijk lieverd.' zei ze en je zag de trots in haar ogen. 

Hey, hoi, yo, hi, hallo. Bedankt iedereen dat jullie dit lezen al zijn het maar vijf mensen of zo hahaha.