Thinking about you.

deel 11

Je deed de deur van je kamer open en zag dat Loki al in je kamer zat te wachten. 'Je bent er.' zei je half verrast. 'Natuurlijk, twijfelde je?' vroeg hij. 'Een beetje wel.' gaf je toe. Hij grijnsde. 'Dus het plan. Volgende week ga je naar school en doe je net alsof alles niet gebeurd was. Alleen dat. Ik zorg wel dat Tony Stark zijn verdiende loon krijgt, met hem had ik trouwens ook nog een appeltje te schillen.' Hier ging je dus niet mee akkoord. 'Waarom mag ik niets doen?' vroeg je boos. 'Dat kan gevaarlijk zijn en jou in de problemen brengen.' zei hij. 'Sinds wanneer boeit jou dat iets?' snauwde je. 'Sinds nooit, maar ik wil gewoon het leuke gedeelte doen.' Je keek hem woedend aan. 'Als je toch zo gaat doen heb ik je hulp niet meer nodig!' 'Weet je dat zeker?' vroeg hij met een grijns op zijn gezicht. 'Ja, wegwezen!' Je wuifde hem weg met je hand. Je had zijn hulp niet nodig je kon dit wel alleen. Maar hij bleef staan, je besloot om zijn gedachten te lezen. Y/n kan dit nooit alleen, morgen kom ik sowieso nog eens langs. 'Waag het niet om morgen langs te komen!' dreigde je. 'Misschien, dat zal je alleen maar morgen weten.' zei hij en hij was verdwenen. Wat was hij toch irritant! Zijn plan was stom. Gewoon doen alsof niets gebeurd was zodat hij het vuile werk kon opknappen? Je kon het wel alleen. 

De volgende dag besloot je dat het tijd was voor weer met je vader te spreken. 'Pap?' zei je. 'Y/n? Wat is er met je gebeurd? Heb je een nieuwe look?' zei hij verbaasd. 'Ja, maar daar kwam ik niet voor. Ik wil je verontschuldigen voor mijn reactie, dat had ik niet mogen doen.' 'Y/n, ik vergeef het je. En dat zal ik altijd doen.' Hij gaf je een knuffel. Niet te geloven dat had gewerkt? Hij is er met zijn open ogen ingetrapt. Natuurlijk zou je het hem niet vergeven om wat hij gedaan had. Hij had gelogen! Je ging terug naar je kamer en schrok je kapot toen je Loki zag staan. 'Wat doe je hier?' vroeg je geïrriteerd. 'Kom op, je excuses aanbieden? Zo saai.' zei hij verveeld. 'Ik heb mijn excuses niet aangeboden, dat denkt hij alleen maar.' verklaarde je. 'Hm, niet slecht.' zei hij.  'Wat doe je hier?' vroeg je nog een keer. 'Ik kom met een voorstel. Een plan.' 'En wat moet ik doen? Slapen? Eten? Ademen?' 'Nee, we gaan er samen voor zorgen dat Tony Stark wenste dat hij nooit geboren was.' fluisterde Loki. 'Wauw, goed plan hoor. Misschien moeten we er ineens voor zorgen dat Black Widow een dansje doet.' zei je sarcastisch. 'Nee, ik heb echt wel een goed idee. Maar nu moet ik gaan. Ik zie je morgen.' zei hij en toen verdween hij in het niets. 'Wat? Maar? Huh?' Je verstond er niets van. Liet hij je nu gewoon achter? Zonder iets te zeggen? Moest hij wel gaan? Hij wou er gewoon ervoor zorgen dat je zou willen dat hij morgen terugkwam om zijn "briljante idee" te vertellen. Een beetje later ging je naar bed maar je kon hem maar niet uit je hoofd zetten? Wat was zijn idee? En waarom moest hij er vandoor?

Tadaaaaa, weer een superslecht deel zoals gewoonlijk. Blij dat je het leest.