Oh My PRIEST!

CHAPTER 1

Dalawang magkasunod na mahihinang katok ang ginawa niya. Agad naman nanakaw ang atensyon ng lalake sa paparating nitong panauhin.

Isang maginoong ngiti ang agad na ibinigay ni Juan Miguel sa nakababatang kapatid.

"Hello baby girl? Come on in! "

"Stop calling me like that. " Olivia hissed ng saktong makalapit sa mahogany desk ng kuya niyang hilaw.

"I'm just kidding, " anito at agad siyang inalok ng mauupuan sa may living area ng opisina nito. "Please have a seat Olivia. " he said pointing to his expensive living room.

Olivia can't help but rolled her eyeballs out from irritation. Pinaka ayaw niya talaga sa lahat ang tinatawag siya ng ganon ng kapatid niyang hilaw. She sat gracefully sa malapit na soft white padded na sofa.

Tumikhim ito sandali ng makaupo, he sat on the other side. Saktong napapagitnaan nila ang circular table.

"Would you like some coffee? " alok nito.

"No, I don't need anything, ito lang talaga ang sadya ko dito. " saka dahan-dahang inisud ang folder na bitbit niya.

Napataas naman ang kilay ng kaharap niya. Maybe out of curiosity agad nitong kinuha ang folder and check what's inside.

She rested her arms across her chest. Matagal na niyang pinapaplano na taasan ang sahod ng buong staff niya. Pero itong kumag na kapatid niya hindi pinapansin.

Agad napakunot ang noo niya ng ibinalik nito kaagad sa loob ng folder ang papers na gusto niyang papermahan. She immediately stomp her feet at diretsang napatayo.

"What are you doing? Babasura mo na naman to? It's been a month kuya Miguel bakit hindi mo ito mapagbigyan? "She said and greeted her teeth after. Nangigil siya. Ano ba. Matagal na niyang request to till now wala paring nangyayari kaya personal na niya itong inendorso sa kapatid.

She was devasted ng makitang inisud lang nito ulit pabalik sa kanya ang folder. Bago kumportabling sumandal sa malambot nitong sofa."Wala akong magagawa ukol dyan, alam mo naman sigurong kailangan pa yang dumaan sa human resource department. "

"Pinagloloko mo ba ako kuya, madali mo lang naman magagawa ito ng hindi kailangan ng permiso nila. Diba? "She insisted.

"Sinasabi mo ba na maging unfair ako sa ibang empleyado ng kompanya natin?"

That struck here big time. Parang inumpog lang naman siya nito sa malaking bato.

"Pantay-pantay silang lahat ano ba ang nagawa ng staff mo para taasan ang sahod , bigyan ng two days  off, one giftcheck monthly, with free one full meals pa sa pantry everyday?"

"Ano, sinasabi mo bang hindi ko nireview ng tama to? "

"I didn't said that. "

"Whatever! " She said out from dismay. Mabilis niyang inagaw ang portfolio sa lamesa at tinalikuran ang kuya niya. She was very dissapointed sa panibagong rejection nito. Ilang beses na ba niya naedit ang papers nato. Anong mali sa ginagawa niya? 

Pasalampak na naupo siya sa kanyang malambot na swivel chair ng makabalik sa opisina niya.

Poise na poise siyang huminga ng malalim. Ayaw niyang mabwesit kakasimula palang ng linggo niya at hito siya iritadong-iritado na kaagad. She stretch her back para mawala ang pressure doon. Bago ulit huminga ng malalim na malalim.

Dahan-dahan niyang hinilot ang magkabilang sintido niya it was throbbing pain.

She pinned last time na taasan at bigyan ng incentives ang staff niya. Para kay Olivia dapat ma amyendahan na kaagad ito dahil pinangako niya ito sa buong staff niya. Ngayon pa ba siya mapapahiya?