Maybe Its The Last

PROLOGUE

NEAH's POV

"Miss Graille, kapag patuloy na nangyayari tong ganito na ginagawa mo sa klase ko, sisiguraduhin kong matatanggal ka sa Dean's List." mahinahong sabi ng professor ko.

"Im really really sorry maam, I promise di na ako matutulog sa klase mo." I answered. Yepp nakatulog ako sa klase niya, kasi naman...

"Alam kong may part time job ka, and Im proud of you kasi sa edad mo naging independent kana. Kaya lang naaapektuhan na ang pag-aaral mo" Kapag-kuwan ay sabi niya.
Kung makapag sabing proud maam ah parang ina.

"Salamat po ma'am , sa susunod di na po uulitin." I answered.

"Oh sige mauna na ako may klase pa ako sa kabilang section."paalam niya.

"Salamat ulit ma'am ."

Its been a hard day to me, yung apartment na tinutuluyan ko ay pinalayas na ako, pano ba kasi di na ako nakakabayad on time tas eto ngayon pinatawag ng isang major professor kasi nakatulog ako sa klase niya. Pagkatapos pa nito may duty pa ako sa cafeteria.

'Mama and papa kasi iniwan niyo ako ng maaga kaya heto ngayon ang prinsesa niyo, mukha nang katulong kulang na ako ng tulog' sabi yan ng utak ko.

Pero NO! hindi ako susuko Im unbreakable! Pagsubok lang to.

"Neah! Neah!" May isang tumawag sa akin dahilan para bumalik ako sa tamang huwisyo. Sa boses pa lang I know that it was Gia.
"Neah, halika ka na baka ma late na tayo sa cafeteria!"

Oo nga pala! I forgot! Gosh!

"Comingggggg!" I shouted back.

KASALUKUYANG nandito kami sa cafeteria, as usual kung anong ginagawa ng isang waitress sa cafeteria yun ang ginagawa ko. Kumukuha ng orders, hinahatid ang orders at tsaka wipe the tables.

So far so good, okay na ako sa trabaho ko atleast Im learning naman.

Im doing my job when four men came in. Ang lakas ng dating nitong apat nato ah, lahat napapalingon eh. Halata ring college student. Panay tawa lang at hindi nag-ooder. Hanggang sa umabot sila ng 30 mins. ngunit di parin nag-oorder panay bulong at tawa parin ang ginagawa ng mga gago. May mga lumapit na mga ka trabaho ko ngunit di parin sila nag-oorder.

Sino ba'tong mga gagong to? Lakas ng trip ahh. Ano to naki aircon lang or naki-connect ng wifi dito? Aba!aba! Hindi pwede to.

I approach them kahit labag sa kalooban ko.
"Hi sirs, pwede ko bang makuha ang orders niyo?"

Lahat sila napatingin sa akin ngunit walang sinabi ni isang salita.
Okay, they're getting into my nerves, Im starting to get annoyed by this four kaya naman diko na naiwasang sabihing " Its been 30 minutes since you four entered this cafeteria and yet you ordered nothing. Panay lang ang bulongan at tawanan niyo. Ano ba talaga? Nakiki-aircon lang ba kayo or nakiki-connect ng wifi dito?!" hindi ko naiwasang mag taas ng boses dahil sa pagka-irita.

Mas lalo pa silang nag tawanan.
Kaya naman mas lalong kumulo ang dugo ko!

"Look, if you think Im joking here then youre wrong!" I stated again.

"Are you new here miss?" Sa wakas nagsalita na ang isa at tinignan ko siya. This guy has a beautiful eye and eyebrows. His perfect pointed nose and his jawline.

"I'm working here for 2 weeks now."taas nuo kong sabi.

The man chuckle "Then your new here." He replied.

Nagtagis bagang muna ako"Look it doesn't matter right now, what matter right now is you four just hanging up here for thirty minutes without ordering something." Pigil galit  kong sabi. I have stay calm or else sasabog ako. "Now, may I take your  orders sirs?"