"Artık yakışıklılara da mı zorbalık yapılıyor? Çıldırmış olmalılar." Alayla konuşup önüne düşen sarı tutamları kulağının arkasına sıkıştırdı.
Karşısında ona şaşkınca bakan çocuğa elindeki poşeti fırlattı ve göz devirerek parkın çıkışına ilerledi.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir süredir kuma uzanmış bekliyordu Chaeyoung. Taehyung yiyecek bir şeyler alıp geleceğini söylemişti. Hava kararalı bir saat kadar oluyordu. Sahil kenarındaki dükkandan buldukları havluyuya sıkıca sarıldı. Üstü çoktan kurumuştu fakat hava serinlemişti.
Şiddetlenen dalgaları izlerken parmak ucu dudağına uzandı. Hala etkisinden çıkamamıştı. Aniden olduğundan mı, yoksa ilk seferi olduğundan mı bu kadar aklı karışıktı bilmiyordu.
"En yakında bunu bulabildim." Diyerek yanına oturan Taehyung elindeki balıklı sandviçi kıza uzattı. "Teşekkürler." Mırıldanıp yemeğine gömüldü.
Dalgaları izleyerek yemeklerini yediler.
Yıldızlar gökyüzündeki yerini almıştı.
Hava esiyordu.
Hasta olacağım, diye geçirdi için Chaeyoung. Sonra bu düşüncesine güldü. Hasta olmak umrunda değildi. Aklına, hasta olduğunda annesinin iki kat daha sinirli olduğu gelmişti.
Artık yok, dedi. Artık, düşünmek yok...
Yoongi neden aramıştı o gün? Taehyung'un anlattığına göre o zaman evde değildi. Kendini merak etmekten alıkoyamadı. Telefonu yoktu ama numarası ezberindeydi.
"Taehyung?" Dedi yanında bir süredir sessiz duran oğlana. Bakışları buluştuğunda oğlanın akmak üzere olan göz yaşları hemen dikkatini çekmişti.
Hiçbir şey demedi ve kollarını oğlanın boynuna doladı. Ebeveynlerini büyük bir trajedi eşliğinde kaybetmişti. Nasıl hissettiğini bir nebze anlayabiliyordu.
"Geri dönecek miyiz?" Taehyung kızın kollarını aşağı indirdi ve gözlerinin içine baktı.
Geri dönmek... Chaeyoung bunu hiç düşünmemişti.
Şu an annesinin Seul'de çılgına döndüğü ve her yerde onu aradığını tahmin edebiliyordu. Geri dönerse bir daha asla gün yüzü göremeyecekti.
Kafasını iki yana salladı genç kız.
Geri dönmek istemiyordu.
"Tamam." Dedi ve kollarını tekrar Chaeyoung'a doladı.
Uzun süredir istediği şefkati sonunda bulmuştu oğlan. Hiçbir şey söylemese bile kız onu anlıyordu.
Yarım saat sonra, kalacak yer bulabilmek için ayaklandılar. "Pansiyonda kalabiliriz."
"Daha reşit değiliz ki." Dedi Taehyung. Reşit olmayan iki gence oda vererek, kendilerini tehlikeye atmaya hazır herhangi bir motel bulabileceklerini düşünmüyorlardı.
