Tangled Up In You

Chapter 6: Why not?

"Am I really that ugly?" Me talking to myself in the mirror. Well hindi nako nag tataka why i got rejected by Reigan. "Ma alis na ako!" Hindi na ako nakapag umagahan dahil mahuhuli nanaman ako sa klase kailangan ko pa ipasa iting lessob plan na ginawa ko. I'm a college student and proud to say that I'm from College of Teacher Education. Pangarap ko talaga maginh isamg teacher kagaya ng lola ko.

I was busy reminiscing about my lola when i saw Reigan in fron of our gate habang naka sandal sa itim na big bike. He's wearing shades and a black leather jacket.

"Pangarap ko maging teacher kaya sana maturuan ko ang puso ko na wag bumigay. Lola help me" bulong ko saaking sarili habang nakatingala sa langit.

Pag labas ko ng gate ay agad akong lumapit dito. "Anong ginagawa mo dito?" Nagtataka kong tanong. Hindi siya sumagot bagkus ihinagis saakin ang kulay pulang helmet. "Sakay." is he ordering me? Tinignan ako nito ng matalim ng hindi pa ako sumasakay. Oops ito na nga sasakay na eh!

"Hold tight." Saan ako kakapit?! He groaned in irritation, he pulled my arms and wrapped it around his waist. Ramdam ko ang init ng aking pisngi at pag tibok ng puso ko na para bang hinahabol ako ng sampung kabayo.

Sobrang bilis ng takbo namin kaya ng makarating kami sa school ay hindi maipinta ang aking pagmumuka. "Papatayin mo ba ako?! Ang bilis mo mag maneho! Hari ka ba ng daan ha?!!!" He just smirked and helped me remove my helmet that made my heart skipped a beat. This guys is not good for my heart.

"Tignan mo ginawa mo sa mini bangs ko! Na dislocate na!!" I stopped complaining when i realized that a lot of students are watching us. This is bad.

"Meet me in the gym later." Ani Reigan at iniwan akong hindi makapaniwala sa mga nangyayari. What does he want from me?!

After ng klase ay nag tungo ako sa gym. Nakita ko si Reigan nag ba-basketball ito mag isa. When he noticed my presence ay agad itong huminto sa pag lalaro. Habang papalapit ito ay dahan dahan din akong hinihingal na para bang malalagot ang hininga ko anumang oras.

Naupo kaming dalawa sa gilid ng court. "Do you like me?" He said straight to my face that made me flinched. Marahan niya akong tinignan matapos uminom ng tubig. "Answer me." Nag pa-panic na ang puso at isip ko. Anong isasagot ko sa kaniya? Maging ang aking sarili ay hindi sigurado sa nararamdaman ko.

"Ahmm." Yun lang ang tangi kong nasagot. Reigan chuckled and shook his head. "Just as i thought hindi mo din sigurado." Anong ibig niyang sabihin? "You're making me feel weird too." I was stunned by his confession. Now I'm having trouble with my breathing.

"Haha lakas ng trip nito. Anong pinag sasasabi mo?" Ang awkward ng tawa ko bwiset! Why can't i act natural around him?! "Let's date so we can confirm this weird feelings" my eyes widened in disbelief. "Hindi pwede!" Tugon ko dito ngunit may kakaibang pakiramdam saaking dib-dib. There's a part of me na masaya at may parte din na natatakot sa kung ano mang maaring kahinatnan nito.

"Why not?" Anito habang tinititigan ako saaking mga mata. Hoy wag kang ganiyan! Bago pa man ako maka sagot ay agad ako nitong siniil ng halik saaking mga labi. Hindi ako maka galaw, para ba akong naipako saaking kinauupuan.

I want to push him but my body is betraying me. And then i found my self kissing him back. Ilang minuto din ang itinagal ng halik na iyon at ng mag hiwalay ang aming mga labi ay ganon nalang ang aking hiya kaya bigla akong nag tatakbo palabas ng gym.