Tablodaki Kadın

{4}

Gelen kişi Edward'dı ve içeri girerek hemen Maria'nın yanına gitti.Parmağındaki yüzüğü çıkardı ve Maria'ya:

-Bayan Maria,sizin de izniniz olursa Bay Henry yerine benimle evlenmenizi isterim.

Bay Henry haykiramaya başlayarak:

-Sen kimsin de benim karıma dokunmayı cüret ediyorsun? Seni derhal şehirden sürgün edeceğim!

Bay Edward küçük bir sırıtış atmıştı ve Bay Henry'e:

-Belki de bilmiyorsunuzdur Bay Henry ama babanız başkanlıktan alındı ve şu an benim babam başına geçti,bence sizin saygı duymanız gerek Bay Henry.

Henry babasına mahzun bir bakış atmıştı ve siniri tepede bir şekilde salonu terk etmişti.Olan bitenden dolayı Maria'nın annesi kızının yanına gelerek hızlı ve sert bir tokat atmıştı ve Maria o anlık korkuyla irkilmisti.Annesi sinirli,kasları çatık şekilde kızına bakarak:

-Aman tanrım! Şu rezalete bak! Tüm insanların bize attığı bu bakış ve onurumuz yerle bir oldu.Artik senin gibi bir evladım yok Maria,tüm onurumu kırdın keşke seni dogurmasaydim,kendimden utanıyorum! Tüm ablanlar ve abin saygin insanlarla evlenirken senin bizi düşürdüğün şu duruma bak,bir daha gözüme gözükme!

Maria gerçekten de annesinin tüm sözlerinden etkilenmişti,bakışlarında mahzunluk vardı.Son çaresi sevgili babasıydı ama ona baktığında babası yüzünü çevirmiş ve onuru kırılmış halde arkasına bakmadan yürüdü.

Maria artık ne yapacağını ve nereye gideceğini bilmiyordu,Edward onun bu düşük yüzünü ve yüzüne yakışmayan bu üzgünlüğü görünce yanına geldi ve:

-Bayan Maria,yaptığım onca şey için özür dilerim.Sanirim aptallikti bu ama amacım seni-

O anda Maria tüm bu olanlara dayanamamış ve orada bayılmıştı,Edward'ın kucağına...

Olanlardan 2 gün geçmişti.Maria hala evdeydi ama artık evde o kadar ses çıkmıyordu.Eskiden de huzurlu değildi ama bu olanlardan sonra iyice sessizliğe bürünmüştü.Etrafindaki herkesi kaybediyordu.Hizmetlisi Daniella artık ona üstlerini verken konuşmuyor ve Bay Alberto'ya ata binmek istediğini söylediğinde oradan sessizce uzaklaşıyordu.Maria bu 2 günün sonunda olanlara dayanamamış ve babasının odasına girmek için kapiyi tiklatmisti ve babası "kim o?" Diye bagirdiginda "Baba ben Maria...İzin ver de..." Cümlenin devamı gelememisti çünkü babası hemen "gel" demişti.Maria buna şaşırmıştı ve şaşkınlığı ile birlikte içeri girdi.

Babası bir şeylerle uğraşıyordu.Maria hızlıca söze başlamak niyetindeydi ama babası o bir şey söylemeden önce araya girmişti;

-Kucukken babam benim her zaman iyi bir baba olamayacağımı söylerdi ve bence haklı da.Seni gerçekten de ayrı büyüttüm Maria.Bunun sebebi de ailedeki kimseye benzemeyen ve eşsiz,kendisini üstün görmeyen,toplumdan biri gibi yaşamanı istediğim için yaptım. İçlerinde en özeli sendin Maria bana göre ve bu gerçekten de doğru.Her istediğimde bana montumu getiren, bana marangozluk tarzı işlerimde yardım eden hep sendin.Sen benim her zaman minik prensesimdin Maria,her ne kadar sana bunu hissettiremesem de...Ve bir gün dedim ki ne olursa olsun onun arkasında duracağım ve hiç bir dediğini yargilamayacagim,öyle de yaptım. Sevmek kötü bir şey değil Maria,tek sorun doğru insanı bulabilmek ve sen inanıyorum ki bir gün bulacaksin ama bu Edward dediğin adam... Aslinda başından beri aranızdan neler geçip geçmediğini biliyordum.

Maria şaşıp kalmıştı,babasının dediklerini anlamamıştı bile.Nerden ve nasıl bildiği hakkında tek bir fikri yoktu.Tam babasına bunu soracakken babası söze devam etti:

-Bunu biliyorum Maria çünkü o yağmurlu günde benim bir arkadasim sizi öyle görünce beni uyardı ve o günden sonra Edward'ı takibe aldırdım.Her yaptığını gizlice takip ettiriyordum ve onun aslında bir kraliyet soyundan geldiğini öğrendim,kendisi binevi bir prens ve biz onlara layık değiliz.Onlar bizi aşağılayacak tipler Maria.Bu yüzden seninle Edward'in ilişkisini düzgün bulmuyorum.İnsanların konuşmalarını diyeceksen de onların hepsini susturmayı başardım.Annen konusunda sana bir şey diyemeyeceğim,gerçekten sana sinirli ama benim yanımdan bir sıkıntı yok lütfen üzülme ve annenin gönlünü almaya çalış.

Babasının bu dedikleri ona terapi gibi gelmişti,tüm söyledikleri onu çok mutlu etmişti,gönlü rahattı.Tek sıkıntısı sanırım annesiydi ama onun gönlünü nasıl alacağını bilmiyordu çünkü annesiyle binevi hiç bir bağlantısı yoktu.Hangi yemeği sever,en çok hangi şarabı içer ve en çok hangi elbisesini sever? Bunların hiç birini bilmiyordu...

Hizmetliler büyük ihtimalle annesinin emiri ile bu kadar sertlerdi ve Maria onlarla tekrardan nasıl iletişim kuracağını çok iyi biliyordu. Birden mutfağa girerek mutfakta en sevdikleri şarkı Teressa Brever'ın music music music şarkısıydı ve sözleri aynen şöyleydi:

Put another nickel in
In the nickelodeon
All I want is having you
And music, music, music

I'd do anything for you
Anything you'd want me to
All I want is kissin' you
And music, music, music

Closer, my dear, come closer
The nicest part of any melody
Is when you're dancing close to me...

Tüm hizmetliler ona eşlik etmişti ve hep birlikte şarkının sonunu seslendirmesi için Maria'ya dönmüşlerdi ve Maria sonunu yine çok güzel bir şekilde bitirmişti. Tüm hizmetliler Maria'ya baktığında Maria ağlıyordu ve Maria hepsine tek tek bakarak:

-Hadi ama,küçüklüğümü sizinle geçirdim.Bay Alberto siz beni küçüklüğümden beri ata alistirdiniz ve ben bu sene belki de sizin sayenizde o yarışmaya katılacağım. Ben sizler olmadan henüz çok bir şey başarmış değilim sizler yoksaniz ben gerçekten de artık eskisi gibi mutlu ve enerjik bir Maria olamam.Sizler beni ben yapan insanlarsiniz,bir hizmetliden çok abi baba anne ve abla oldunuz.Beni böyle bırakmayın ve lütfen bir daha asla nesemizi kaybetmeyelim değerli ailem...

Hepsi de Maria ile ağlamış ve tek tek sımsıkı sarilmislardi.Bunlar mutluluk gozyasiydi ve akmasının çokça sebebi, yılları vardı.Bay Alberto eskiden de yaptığı gibi Maria'nın başını okşadı ve ona cebinden bir tane naneli sakız verdi.Maria'nin anlindan öperek:

-uzgunum Maria,annenin gözünde bizler hala birer hizmetciyiz ve annenin dediklerini yapmak zorundayiz.Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun ve inan ki bu 2 günden beri sana öyle davrandiktan sonra ağlıyordum ve tek ben de değil tüm hizmetliler yani ailem dediğin herkes ağlıyordu ve üzgündü.Ama anladım ki asıl sey sevgi,sevgi her şeyden daha güçlü ve tabii aramızı yapan o şarkı da binevi bir bağlılık simgemiz.Seni çok seviyoruz Maria ve  herkesten senin adına özür diliyoruz.

Maria Alberto'ya mahzunca bakmıştı,kafasını yana eğmiş ve hepsini ellerinin altinda sımsıkı sarmıştı.Annesi bir anda kapıdan içeri girdi ve tüm mutluluğa gölge düşürmüştü:

-Tum bu yaptığınız sacmalikta neyin nesi?! Noluyor burada? Hepinizi tembihlemistim,emrinizi yerine getirin yoksa-

Sözü kesilmisti çünkü Maria tekrar ağlayarak bu sefer annesine sarılmıştı ve ağzından şu kelimeler dökülmüştü:

-Her zaman bana ne kadar kötü davransan da senin gerçekten mükemmel bir anne olduğunu biliyorum anne.Lutfen bana olan sevgini kaybetme çünkü senin sevgine de çok ihtiyacım var.Biliyorum böyle şeyleri asla sevmezsin ama izin ver biraz sana böyle sarılayım,böyle sarılınca gerçekten de çok mutlu hissediyorum anne...

Annesinin eli havada kalmıştı ve pekte bir şey diyememisti,susup kalmıştı...