Unicode
JM-ငါသခင်ကိုမြတ်နိုးတယ်ထယ်ယောင်း💜
Th-မင်းကိုဒီလောက်နှိပ်စက်တဲ့သူကိုလေ၊မင်းကချစ်တယ်ဟုတ်လား?
JM-အင်း။
Th-ဟုတ်ပါပြီ၊ဒါပေမဲ့မင်းအရမ်းပင်ပန်းလာရင်တော့သူကိုမင်းစွန့်လွှတ်လိုက်ပါကွာ။
JM-အင်းပါ၊ငါကြိုးစားကြည့်ပါ့မယ်၊ဒါပေမဲ့ငါသခင်ကိုချစ်တာပေါ့သေးသေးမှမဟုတ်တာ၊ငါ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးနဲ့လေ။
Th-ဟုတ်ပါပြီ။
ထယ်ယောင်းလည်းမပြောတော့ပါ၊သူဂျီမင်းနဲ့ခင်တာမကြာသေးဘူးဆိုပေမဲ့သူရဲ့ငယ်ပေါင်းကြီးေဖာ်လိုကိုခင်နေမိလေသည်၊အာ့ကြောင့်သူဂျီမင်းကိုစိုးရိမ်မိပါသည်၊ဒါပေမဲ့ဂျီမင်းကိုယ်တိုင်ကိုကလက်မလွှတ်နိုင်တော့လည်း၊ဟူးးးးးးး
ဒီလိုနဲ့ဂျီမင်းတို့လည်းကျောင်းတွေတက်၊ပြီးရင်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တစ်ခါတစ်လေလျှောက်သွား၊ဂျီမင်းလည်းသူခံစားရတာမှန်သမျှထယ်ယောင်းကိုပြောပြ၊အဲ့လိုပြောပြတိုင်းလည်းထယ်ယောင်းကအားမလိုအားမရတွေဖြစ်ဂျီမင်းရဲ့ချစ်တက်မှုကတော့အောချရလောက်ပါပေတယ်။
ဂျီမင်းတို့လည်းကျောင်းတွေတက်လာတာခုဆိုဂျီမင်း၊ထယ်ယောင်း၊ဂျောင်ကု၊ဟိုဆော့တို့ကစတုတ္ထနှစ်၊ဂျင်၊နမ်ဂျွန်းနဲ့ယွန်ဂီတို့ကနောက်ဆုံးနှစ်တောင်ရောက်လေပြီ။
ဂျီမင်းနဲ့ဂျောင်ကုလည်းထုံးစံအတိုင်းကျောင်းသို့တူတူထွက်လာလေသည်။
ဂျောင်ကုလည်းဒီနှစ်တွေအတွင်းဂျီမင်းကိုသူ့ရည်းစားတွေနဲ့ပျက်တိုင်းမရိုက်ဖြစ်တော့ပေ၊ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင်သူရည်းစားနဲ့ပျက်တာဂျီမင်းနဲ့မှမဆိုင်ပဲ၊ပြီးတော့ဂျင်ဟျောင်းတို့ကလည်းဂျီမင်းကိုသိပ်မရိုက်ခိုင်းတာလည်းပါတာပေါ့၊မပြောင်းလဲတာကတော့ဂျီမင်းကိုတခြားသူတွေနဲ့စကားမပြောခိုင်းခြင်းပင်။
ဂျောင်ကုတို့လည်းအတန်းထဲအရောက်ကြားရတာက......
Girl-ဟဲ့ဟဲ့နင်သိလားငါတို့အတန်းကိုကျောင်းပြောင်းလာတဲ့ကျောင်းသူတစ်ယောက်ရှိတယ်တဲ့။
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့ပန်းပွင့်ငယ် , ေစတန္ရဲ႕ပန္းပြင့္ငယ္ //(Completed)✓
Fanfiction" နာကျင်မှုတွေရဲ့ အဆုံးသတ်မှာ ပျော်ရွှင်မှုဆိုတာ ရှိပါမလား..." " နာက်င္မႈေတြရဲ႕ အဆုံးသတ္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဆိုတာ ရွိပါမလား..."
