စေတန်ရဲ့ပန်းပွင့်ငယ် , ေစတန္ရဲ႕ပန္းပြင့္ငယ္ //(Completed)✓

-12-

Unicode

ဂျီမင်းထယ်ယောင်းအိမ်‌သို့ရောက်တော့-

Th-ငါ့ရဲ့ဘေးခန်းကမင်းနေရမယ့်အခန်းပဲ။

JM-မင်းမိဘတွေရော?

Th-အော်၊ဂျပန်ကိုအလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးသွားတယ်၊ငါကကျောင်းတက်ရဦးမှာမို့လို့ကျန်နေခဲ့တာ၊ဘယ်နှစ်လလောက်ကြာမလဲတော့မသိဘူး။

JM-အော်၊အေးပါဒါနဲ့ငါလာနေတာကိုကြိုက်ပါ့မလား။

Th-ငါပြောပြီးပါပြီမင်းကိုတောင်ဂရုစိုက်ဖို့ငါ့ကိုမှာနေသေးတယ်၊မင်းအိမ်လိုပဲနေ၊လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေါ့။

JM-အင်းကျေး‌ဇူးပဲ။

Th-မလိုပါဘူးသူငယ်ချင်းတွေပဲ။

တီးတောင်၊တီးတောင်!

JM-ဘယ်သူလဲမသိဘူးတံခါးသွားဖွင့်လိုက်ဦးမယ်။

Th-နေ....နေငါသွားဖွင့်မယ်မင်းကအထုပ်တွေနေရာသွားချလိုက်ဦး။

ထယ်ယောင်းလည်းပြောပြီးတံခါးသွားဖွင့်လေသည်။

Th-အော်နမ်ဂျွန်းဟျောင်းတို့လာလေ။

Nj-အေးအေး.....

Th-ဘယ်ကနေလှည့်လာတာလဲလူစုံတက်စုံ......

Sj-ဘယ်ကမှမလှည့်ဘူး၊မင်းစီတန်းလာတာဂျောင်ကုကလည်းဂျီမင်းအဆင်ပြေလားလာကြည့်တာ။

Th-ခုကျမှအစတုန်းကတော့ဂရုမစိုက်ပဲနဲ့။

ဆော့ဂျင်ကဂျောင်ကုမျက်နှာညိုးကျသွားတာတွေ့တော့ထယ်ယောင်းကိုစကားဆက်မ ‌ေပြာဖို့လှမ်းတားလေသည်။

Sj-ထယ်ယောင်း!!

Jk-ရပါတယ်သူပြောတာလည်းမှန်တာပဲ၊အစကတည်းကကျွန်တော်သူ့ကိုမနှိပ်စက်ပဲဒီလိုကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံရင်သူဒီလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊အားလုံးကကျွန်တော့်အမှားပါ။

Th-ငါတောင်းပန်ပါတယ်၊ငါကအဲ့လိုရည်ရွယ်ပြီးပြောတာမဟုတ်ပါဘူး၊ပြီးတော့မင်းအစကနေပြန်ကြိုးစားလို့ရတာပဲလေ။

ယွန်းဂီလည်းဂျောင်ကုဝမ်းနည်းနေမည်စိုး၍စကားလွှဲလိုက်လေသည်။

Yg-ဒါနဲ့ဂျောင်ကုကိုကားနဲ့တိုက်တဲ့ဟိုကောင်ဟန်ဂျောင်းဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူး?