ချိုမြိန်သောအမှားတစ်ခု

ခ်ိဳၿမိန္ေသာအမွားတစ္ခု - ၉

အဟမ္းးးး
အစီအစဥ္မရွိဘဲ ေမွာင္လိုက္ပါသည္လို႔
ေက်ာ္ခ်င္ရင္ေက်ာ္လို႔ရေအာင္ ေျပာတာပါ

အိမ္လိပ္စာရပီး ကတည္းက ခြန္းမဟူရာေမာင္ ဟာ
အေၾကာင္းမ်ိဳးစုံျပ၍ ခမ္းဆီကို ခဏခဏလာပါသည္။
ခမ္းလဲေတြးမိေနတာ လိပ္စာေပးမိတာမွားပါပီလို႔

သူ႕မွာစားေသာက္ဆိုင္ႀကီး တစ္ခုလုံးရွိရဲ႕သားနဲ႕
ခမ္းဆီကို လာလာကပ္စားေနတာ
စည္းစိမ္ေတာ့ ျပဳတ္ပါပီ

" စည္းစိမ္ျပဳတ္ရင္ ခမ္းက ေမာင့္ဆီလာေနေလ
ေမာင္ခမ္းတင္ေကြၽးထားနိင္ပါတယ္
လိုခ်င္ရင္ေတာင္ တစ္ကိုယ္လုံးစိန္စီေပးထားဦးမွာ"

အဲ့လိုလဲ အၿမဲေျပာပါသည္
အေျဖရပီး ကတည္းက ခမ္းကို အၿမဲေခ်ာင္းေနပါသည္
ခမ္းက ခြင့္မျပဳလို႔သာ ဇြတ္အတင္းလဲမလုပ္ရဲပါ
လက္သံေျပာင္လြန္းလို႔ ခဏခဏအေခါက္ခံရတာလဲ
မွတ္ေနပါပီ

အခုလဲ ခမ္းက ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း သူ႕ေပါင္ေပၚတင္ပီး
ကာတြန္းကားၾကည့္ေနပါသည္
သူကေတာ့ ေဘးကေန ေနၾကာေစ့ခြာေပးလိုက္
ပါးစပ္ထဲထိ အေရာက္ခြံ႕လိုက္ ယက္ခပ္ေပးလိုက္နဲ႕

ေယာက်ာ္းရိုေသ အသက္ရွည္ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကို
ခြန္းမဟူရာေမာင္ တို႔လက္ကိုင္ထားသည္။

" ခမ္းကို ေမာင္ေမးစရာရွိလို႔ ေမာင္တို႔ စေတြ႕တဲ့ေန႕ကေလ
ေမာင့္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ပန္းစည္းက
ဘယ္သူ႕ကို ေပးဖို႔လဲဟင္ ခမ္းရဲ႕ မမ ကိုလား "

" မဟုပါဘူး အဲ့တာ ေမေမဆုံးတာ ႏွစ္၁၈ ျပည့္လို႔
ေမေမ့ဆီ သြားမလို႔ ဝယ္လာတာ "

" ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင္...."

" ရပါတယ္ မင္းမွမသိတာ အဲ့ေန႕က ညေနက်မွ
ေျခေထာက္နာရက္ႀကီးနဲ႕ ပန္းအျမန္သြားဝယ္ပီး
ေမေမ့ဆီကို ေနာက္က်မွေရာက္သြားတယ္"

ေမေမ့အတြက္မို႔လို႔ သုံးေသာင္းအကုန္ခံတာပါ
က်န္တာအတြက္ဆိုရင္ ေသေအာင္ႏွေျမာတာ

" ေနာက္တစ္ခါ ခမ္းသြားရင္ ေမာင္လဲ အတူတူလိုက္မယ္ေနာ္"

" အင္း လိုက္ခဲ့ "

လိုက္ခဲ့လို႔ေျပာလိုက္မိလို႔ ခမ္းကိုယ္တိုင္လဲ အံ့ၾသရပါသည္
ေမေမ့ဆီသြားရင္ မမကိုေတာင္ တစ္ခါမွေခၚမသြားဖူးဘူး
ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုေခၚသြားခ်င္မိေနတယ္