ချိုမြိန်သောအမှားတစ်ခု

ခ်ိဳၿမိန္ေသာအမွားတစ္ခု - ၁၃

သူနဲ႕အဆက္အသြယ္ရရင္ သူ႕အသံၾကားမိရင္ သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္မွာစိုးလို႔
ဖုန္းကဒ္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္တာ အခုေတာ့ တိုင္ပတ္ပီ

ေရာက္ေနတဲ့တည္းခိုခန္းကလဲ ဘယ္နားကဟာမွန္းမသိဘူး
ေျခဦးတည့္ရာေလွ်ာက္သြားပီ တည္းလိုက္တာ
ဘယ္နားမွာ ဘာရွိတယ္လဲဘာမွမသိ စိတ္ေလတယ္

ဖုန္းကဒ္မရွိမွန္းသိေပမဲ့ ဖုန္းကို ေမာင့္ဆီကို စာပို႔ပီးကတည္းက
အခုထိမဖြင့္ရဲေသးဘူး စိတ္ခိုင္တာမဟုဘူးရယ္
အရင္ဆက္သြယ္လိုက္မိမွာအရမ္းေၾကာက္ပါသည္

ဘာမွကိုမေတြးနိင္ပဲ ဘယ္သူ႕အတြက္မွလဲ ၾကည့္မေနနိင္ဘဲ
ထြက္လာခဲ့မိတယ္ ခုခ်ိန္ မ စိတ္ပူေနေလာက္ပီ

ကိုယ္တိုင္လဲ အရမ္းေတြ စိတ္ပ်က္ေနမိပါပီ
ဟိုဘက္မပ်က္ ဒီဘက္လဲမပ်က္
ေမာင့္ကိုခ်စ္ပါတယ္ မ ကိုေတာ့ အားနားလာရပီ

သူမ မသိဘဲ ကိုယ္က ကိုယ့္သေဘာကိုေဆာင္ပီး
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနသည္ေလ
ခ်စ္ခဲ့မိဖူးလားေတာ့ ကိုယ္တိုင္လဲမသိပါဘူးေလ

စိတ္ထဲမွာရႈတ္ရွက္ေတြခတ္ေနတာပဲ မခံစားနိင္လို႔ထြက္လာမွ
သူ႕မ်က္ႏွာေလးျမင္ခ်င္ သူ႕အသံေလးၾကားခ်င္ေနတာမ်ိဳး

ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မေနနိင္ဘူး အရမ္းလြမ္းလိုက္တာ
ဘာလို႔မ်ား...ဘာလို႔မ်ား ကြၽန္ေတာ္တို႔မွဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး
လာႀကဳံေနရတာလဲ

ဘယ္ကေနစမွာယြင္းေနခဲ့တာလဲ ဘယ္ဘဝကဝဋ္ေႂကြးေတြပါလဲ
အရင္ဘဝက သူမ်ားခ်စ္ခ်င္းကိုခြဲခဲ့မိလို႔ ဝဋ္လည္တယ္ထင္တယ္
ေတာ္ေတာ္ခံရခက္တာပဲ

တစ္ေယာက္ထဲရွိေနရင္ ရင္ထဲကနာက်င္မႈသက္သာမယ္ထင္ခဲ့တာ
ပိုလြမ္းမိေနတယ္ ရင္ဘတ္ထဲကလဲ ဘာလို႔အဲ့ေလာက္
နာက်င္ေနရတာလဲ

သက္သာလိုသက္သာျငား ရင္ဘတ္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ထုရိုက္လဲ
စို႔တက္လာတဲ့ဝမ္းနည္းမႈနဲ႕ မ်က္ရည္က ပိုမ်ားေနတယ္

ထြက္လာတဲ့ေန႕ကတည္းက ငူငူငိုင္ငိုင္
အိပ္ခ်ိန္ထက္ ငိုေနတဲ့အခ်ိန္က ပိုမ်ားေနခဲ့တယ္
တစ္ခုခုေတြးမိပီဆိုတာနဲ႕ က်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို
အရမ္းမုန္းပါသည္ စားတဲ့အခ်ိန္လဲမမွန္လို႔
လူက ငါေဖာင္ရိုးေျခာက္အလားပဲ